श्री हेमंत तांबे
इंद्रधनुष्य
☆ प्राक्तन… ☆ श्री हेमंत तांबे ☆
(तेलंगणात IT park साठी 400 एकर जंगल जाळलं आणि तिथल्या प्राण्यांचा आक्रोश ऐकवणारा व्हिडिओ कुणीतरी पाठवला. तो तुम्ही शोधा. पण त्यामुळं झालेल्या दुःखातून जे स्फुरले ते पाठवतो आहे. वाचा!)
निश्चिंत उभ्या जंगलाला…
अरण्य जाळायचा विचार समजला तेव्हा…
त्यानं संदेश पाठवले अश्राप पक्षांना आणि श्वापदांना…
थांबू नका नका इथं, कारण तो चिता रचणार आहे त्याचीच…!
निश्चिंत प्राण्यांनी चेष्टा केली जंगलाची…
उपदेश सुद्धा केला जंगलाला, म्हणाली आठव त्याचा वानप्रस्थाश्रम…
वृक्षवल्ली आम्हा सोयरे वनचरे, अशी नातीगोती सांगणाऱ्या तुक्याचे दाखले सुद्धा दिले…
खो खो हसत गिरक्या घेतल्या माकडांनी झांडां भोवती…
सर्व म्हणाले, He is a jolly good fellow, he is a jolly good fellow…!
जंगलाला नव्हती काळजी, आपण बेचिराख होण्याची…
दिसत होती त्याला राख रांगोळी, पंख न फुटलेल्या पिल्लांची…
आणि ढुशी मारून दूध पिणाऱ्या पाडसांची…
जंगलाला आधीच ऐकू येऊ लागल्या, किंकाळ्या त्या अश्राप जीवांच्या…
माजला होता कोलाहल त्याच्या अंतरंगात…
आणि इच्छा झाली त्याला, सर्व अश्रापांना घेऊन पळून जाण्याची…
पण पाय नसल्यानं पळूनही जाता येत नव्हतं…
म्हणून त्यानं फांद्या मारल्या आपल्याच कपाळावर…!
आज मात्र दुःख झालं त्याला…
साधं दुःखही साजरं करता येऊ नये, आपल्याला उन्मळून पडण्याचं…?
का आणि कुणी दिला मला असला वर…?
आदिम संस्कृती जपण्यासाठी तुझी पाळं मुळं जातील खोलवर…!
जंगलाच्या त्या असहाय उद्विग्न अवस्थेत, जेव्हा सर्व संज्ञा लुप्त झाल्या होत्या…
तेव्हा कानांवर आले सूर अश्वत्थाम्याच्या करुणघन विराणीचे…
कर्णानं अबोध गहन शापानं भोगलेल्या निःश्वासाचे…
हायसं वाटलं त्याला, कोणीतरी सोबत आहे म्हणून…
धुरामुळं नाही, पण डोळे घट्ट मिटून सामोरं गेलं ते आगीला…
तरीही प्राक्तन कुणाला चुकलं नाही म्हणून, किंकाळ्या मात्र ऐकाव्याच लागल्या…!
© श्री हेमंत तांबे
पाटगाव.
मो – 9403461688
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈