प्रेमकवी दयानंद
कवितेचा उत्सव
☆ रुबाया… ☆ प्रेमकवी दयानंद ☆
☆
अजून ऐकू येते
कृष्णाची बासरी
त्या मधुर सुरांची जादू
मन गेले, यमुनातिरी….
*
मंदिराच्या बाहेर
काही बसलेत भिकारी
मी आत,मागणारा
तसेच सारे भोवताली…
*
जवळ नाही कोणी
माझा रिकामा खिसा
सारे आहेत, पण दूर दूर
नाही कोवावर भरोसा….
*
आता कुठे ऋतुचे आगमन
जरा सावकाश उमला
फुलांनो नका करु घाई
फार उशीर नाही जाहला…
*
हे विद्वानांचे पुणे
आता फक्त गर्दीचे
इथे, खूपच वेगवेगळे
रंग-ढंग,प्रदूषणांचे….
*
इथे रोजच भरते
विद्वानांची जत्रा
होते,परंपरेची पूजा
आहे, प्रत्येकजण भित्रा…
*
प्लॕस्टीकची फुले
त्यांचा सुगंध कसा येणार
कागदी पाखरे शोभेची
आकाशी कशी भरारी घेणार..
*
तो अलिकडेच येवून गेला
बुद्ध,महावीर,येशू रुपात
आता नाही येणार
गेला प्रत्येक वेळी निराश होऊन…
*
पुण्याजवळ आळंदी
तेथे समाधी योगियाची
अधुन-मधून गर्दी असते
मिरविणा-या भाविकांची…
*
सारी माणसे
चांगलीच असतात
स्वार्थासाठी काहीजण
कपट, कारस्थानं करतात…
☆
© प्रेमकवी दयानंद
संपर्क – तावरे काॅलनी.सातारा रोड.पुणे
मो 9822207068
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
