श्री शामसुंदर महादेवराव धोपटे
☆ कवितेचा उत्सव ☆ हुरहूर……… ☆ श्री शामसुंदर महादेवराव धोपटे ☆
रोज पिकलेले पेरू ती कुरतडून टाकायची.
खाली पडलेले पेरू पाहून तिडीक मस्तकात जायची.
ती खारुडी दिसुदे,देईन दणका
अशी मनात होती धारणा.
विचार करत हलवायचो,जोराने पाळणा.
पण ती दिसायची नाही,
पेरू कुरतडणे सोडायची नाही.
तिला पकडायचे केले किती कारनामे.
पण जाळ्यात यायचीच नाही.
धावायची खोडाच्या मार्गाने.
आज मात्र सारे पेरू दिसले मस्त,
मी तोडून घेतले बिनधास्त,
घरी आलो,पाहीले सर्वच होते
धष्टपुष्ट.
मन झाले बेजार
कुठेही दिसेना खारुडीचा वारं.
मी तर दिला नाही मार,
मग काबरे तिने सोडला परिवार?
आज वाटते पुन्हा तिने यावे ,
पेरू पुन्हा कुरतडावे.
असावा का हा भुतदयेचा विचार
की असावा संस्काराचा भार?
मन सैरभै र झाले हो फार .
उघडावेसे वाटते तिच्यासाठी दार,
वाटते मनाला हुरहूर, अंन झालो बेजार………
© श्री शामसुंदर महादेवराव धोपटे
चंद्रपूर
मो. 9822363911
≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈
