(प्रस्तुत है श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे जी की एक अत्यंत भावप्रवण कविता। जीवन के सत्य को अपनी गंभीर एवं दर्शनिक दृष्टि से चुने हुए शब्दों के साथ इस रचना को रचने के लिए आपकी कलम को नमन।)
माझ्याच सावलीला फसतो कधी कधी
पाहून सूर्य मजला हसतो कधी कधी
हा आरसा बिलोरी मज सत्य सांगतो
मी चेहर्यात माझ्या नसतो कधी कधी
बाहेर चांदणे हे आहे टिपूर पण
नाराज चंद्र घरचा असतो कधी कधी
टाळून संकटांना जाणार मी कुठे
त्यांच्याच बैठकीला बसतो कधी कधी
पाऊल शेपटीवर पडले चुकून तर
मी साप पाळलेला डसतो कधी कधी
© अशोक भांबुरे, धनकवडी, पुणे.
मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८
Khup chhan
खुब छान सुन्दर
छानच…