सुश्री प्रभा सोनवणे
कवितेच्या प्रदेशात # 207
☆ आला क्षण गेला क्षण ☆ सुश्री प्रभा सोनवणे ☆
☆
तू कितीही नाकारलेस तरी,
मला आठवताहेत ते सारे क्षण,
कारण,जे घडून गेलं ते खोडून टाकताच येत नाही !
आयुष्य म्हणजे तरी काय?
आला क्षण गेला क्षण…..
काही लक्षात ठेवायचे, काही विसरून जायचे!
पण नाकारायचे नाहीत!
कारण ते सारे क्षण मिळून तर,
बनते आयुष्य!
अनेक साक्षीदार असतात,
आपण जगलेल्या त्या क्षणांचे,
काही क्षण आनंदाचे,
काही दुःखाचे!
मनात साचलेले ते क्षण,
वेचावेत, बकुळ फुलासारखे!
आणि गंधाळून जावं स्वतःच आतल्या आत!
म्हणूनच सखये,
त्या साऱ्या क्षणांच्या सावल्या,
असतातच अवती भवती!
तू कितीही अलिप्त होऊ पाहिलंस…
तरीही घुटमळतच राहणार,
आपल्या अवती भवती ,
आला क्षण गेला क्षण……
स्मृतिभ्रंश होऊ नये
म्हणूनच जपलेला, जगलेला,
प्रत्येक क्षण मला हवा आहे…
तहहयात,
आणि तू तर बंद केलीत,
त्या क्षणांची सारीच कवाडे….
माझ्या कानावर आदळत आहेत…..
“आदमी जो कहता है, आदमी जो सुनता है….
जिंदगीभर वो सदाये पिछा करती है”
चे आर्त स्वर क्षणो क्षणी !
☆
© प्रभा सोनवणे
संपर्क – “सोनवणे हाऊस”, ३४८ सोमवार पेठ, पंधरा ऑगस्ट चौक, विश्वेश्वर बँकेसमोर, पुणे 411011
मोबाईल-९२७०७२९५०३, email- [email protected]
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
