सुश्री प्रेमा माधव कुलकर्णी
वाचताना वेचलेले
☆ गीतांजली भावार्थ …भाग 17 ☆ प्रस्तुति – सुश्री प्रेमा माधव कुलकर्णी ☆
[२४]
दिवस ढळू लागला आहे,
पक्षी गायचे थांबले आहेत,
वाराही वहायचा थांबला आहे.
अशा वेळी झोपेच्या पातळ पडद्याने,
माझ्या भोवती अंधाराची चादर लपेटून
कमळाच्या पाकळ्या मिटून घे.
प्रवास संपण्यापूर्वीच माझी शिदोरी संपली आहे
धुळीनं भरलेली माझी वस्त्रं फाटली आहेत
मी गलीतगात्र झालो आहे.
माझी लज्जा, माझं दारिद्र्य दूर कर.
दयामय रात्रीच्या पंखाखाली
एखाद्या पुष्पाप्रमाणं माझं जीवन पुन्हा उमलू दे.
मराठी अनुवाद – गीतांजली (भावार्थ) – माधव नारायण कुलकर्णी
मूळ रचना– महाकवी मा. रवींद्रनाथ टागोर
प्रस्तुती– प्रेमा माधव कुलकर्णी
कोल्हापूर
7387678883
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈