वाचताना वेचलेले
☆ बदलतं ते वय, कवी नाही.. ☆ संग्राहिका – सुश्री माधुरी परांजपे ☆
बदलते ते वय.
बदलत नाही ती सवय—–
भावतो तो भाव.
भोवतो तो स्वभाव—–
सतत बदलतो तो रंग.
अविचल असतो तो श्रीरंग—–
समज वाढवते ती संगती.
अतिसंगाने जाणवते ती विसंगती—–
आतून उमटतो तो सूर.
भावनाहीन सूर तो भेसूर—–
वहात जाते ती लय.
वहावत नेतो तो प्रलय—–
आनंदाचा शोध ते जगणं.
आनंदही दुरावते ते वागणं—–
स्वेच्छेने करतो ते अर्पण.
उपेक्षा करतो तो दर्पण—–
ती/तो येता उठती ते तरंग.
ती/तो नसता कण्हते ते अंतरंग—–
ति/त्या च्यासह असते ते घर.
ति/त्या च्या विणा उरते ती घरघर—–
तन दुखावतं ते शस्त्र.
मन दुखावतं ते शास्त्र—–
त्यांच्याकडे असते ती कला.
आमच्याकडे असतात त्या नकला—–
ते करतात तो व्यापार.
आम्हास न जमे तो व्यवहार—–
अकस्मात् जडते ते प्रेम.
पुरून उरते ते दृढ सप्रेम—–
संग्रहिका – सुश्री माधुरी परांजपे
≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈
