इंद्रधनुष्य
☆ विलक्षण मराठी भाषा…… छंदश्रीमंत ….. ☆ संग्रहिका – सुश्री आनंदी केळकर ☆
रस्ता – मार्ग
* जो कसाही जाऊ शकतो तो रस्ता.
* जो ध्येयाकडे नेतो तो मार्ग.
खरं – सत्य
* बोलणं खरं असतं.
* सत्याला सोबत पुरावा जोडावा लागतो.
घसरडं – निसरडं
* पडून झालं की घसरडं.
* सावरता येतं ते निसरडं.
अंधार – काळोख
* विद्युत पुरवठा खंडीत झाला की होतो तो अंधार.
* निसर्गात जाणवतो तो काळोख.
पडणं – धडपडणं
* पडणं हे अनिवार्य.
* धडपडणं हे कदाचित सावरणं.
पहाणं – बघणं
* आपण स्वत:हून पाहतो ते पहाणं
* दुसऱ्यानं सांगितल्यावर होतं ते बघणं.
पळणं – धावणं
* पाकीटमार काम झाल्यावर जे करतो ते पळणं.
* ट्रेन पकडतांना आपण जे करतो ते धावणं.
झाड – वृक्ष
* जे माणसाकडून लावलं जातं ते झाड.
* जो आधीपासूनच असतो तो वृक्ष.
खेळणं – बागडणं
* जे नियमानं बांधलेलं असतं ते खेळणं.
* जे मुक्त असतं ते बागडणं.
ढग – मेघ
* जे वाऱ्याने ढकलले जातात ते ढग.
* जे नक्की बरसतात ते मेघ.
रिकामा – मोकळा
* वेळ जो दुसऱ्याकडे असतो तो रिकामा.
* आपल्याकडे असतो तो मोकळा वेळ.
निवांत – शांत
*कष्ट केल्यानंतर मिळतो तो निवांतपणा.
* काहीच न करता बसून मिळतो तो शांतपणा.
आवाज – नाद
* जो आपल्या चालण्यानं होतो तो आवाज.
* जो घ॔टेचा होतो तो नाद.
झोका – हिंदोळा
* जो आपला नंबर बागेत कधी लागेल याची वाट पाहायला लावतो तो झोका.
* जो मुक्तपणे झाडांमधून खेळता येतो तो हिंदोळा.
स्मित – हसणं
* मनात एखादी गोड आठवण आली की जे दिसतं ते स्मित.
* जे लोकां समोर दाखवावं लागतं ते हसणं.
अतिथी – पाहुणा
* जो यावा यावा असा वाटतो तो अतिथी.
* जो आला की कधी जाईल असं मनात येतं तो पाहुणा.
घोटाळा – भानगड
* जो अचानक नकळत होतो तो घोटाळा.
* जी नियोजनबद्ध पद्धतीने होते ती भानगड.
आभाळ- आकाश
* भरून येतं ते आभाळ.
* निरभ्र असतं ते आकाश.
प्रस्तुती : – आनंदी केळकर
