श्री अमोल अनंत केळकर
☆ कवितेचा उत्सव ☆ केव्हा तरी पहाटे ☆ श्री अमोल अनंत केळकर ☆
(परीक्षेच्या वेळी लवकर उठून अभ्यास करायला कधीच जमले नाही)
केव्हातरी पहाटे,
उठवून माय गेली.
मिटले तरी मी डोळे
वरडून माय गेली.
पाहू तरी कसे मी,
प्रश्नांचे उत्तर सोपे
घेऊन गाईड माझे
फसवून शांती गेली.
ऐकतो आता कानात
आवाज थपडेचे.
डस्टर मास्तरांनी
फेकून बात केली.
स्मरल्या मलाच तेव्हा
माझ्या टुकार पंक्ती
मग शाल अंगावरची
उडवून माय गेली.
© श्री अमोल अनंत केळकर
नवी मुंबई, मो ९८१९८३०७७९
मैफिल ग्रुप सदस्य
poetrymazi.blogspot.in, kelkaramol.blogspot.com
≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈
