सौ. नीला देवल
☆ कवितेचा उत्सव ☆ ठेव ☆ सौ. नीला देवल ☆
लेक गेला परदेशी, हुरहूर कासाविशी
मन गेले ते त्यापाशी तन उरे झुरे स्वतःशी
किती येड येड मन ठरयेना मज जवळी
समजाऊ किती त्याला राही व्याकुळ होऊनी
किती काळ गेला गेला तू आला आला वाटे
डोळे अंथरून वाटेवर जीव भ्रमला फार फार
नादावल फार फार नित्य काळजी सकल
उडे भुरकन भूर फिरून लेका तुझ्याजवळ
काय करू त्याला तोड लागे भेटीची ओढ ओढ
व्हॉट्सअँप,इंस्टाग्राम सारा मृगजळी सरंजाम
चंद्रताऱ्यांच्या डोळा भेटी तश्या संगणकी भेटी गाठी
हाय हॅलो रोज बोली रुक्ष ख्याली खुशाली
कशी करू याला तोड साऱ्या जीवाची घाल मेल
प्रेम झाले मती मोल धनापुढे सारे फोल
पैसा रोकडा ट्रान्स्फर एक गुलाब कटे फार
ये म्हणता नाही सवड डोळे अश्रूंनी कवाडं
तुला बोलावी आभाळ तोकडे जननीचे मोल
माझी अमूल्य तू ठेव, देवा ती ठेव सुखी ठेव
© सौ. नीला देवल
९६७३०१२०९०
Email:- [email protected]
≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈
