सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

 ☆ कवितेचा उत्सव ☆ जाणीव ☆ सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे ☆

आज एक मज मुंगी भेटली

तुरू तुरु तुरु ती होती चालली

थांब जरा ग म्हणता तिजला

‘ चालत बोलू’ मला म्हणाली ||

 

काय काम ते सांग लवकरी

कामे मजला असती कितीतरी

इवलीशी ती, मला दटावे

घरी जायचे मला लवकरी ||

 

विचारले मी करिशी का तू

सततच इतकी गडबड बाई

इतकी दगदग हवी कशाला ?

बरी मुळी ना इतकी घाई ||

 

थांबली मग ती माझ्यापाशी

म्हणे कशी ग मठ्ठ तू अशी

कण कण वेचत जाणे मजला

लेकरं माझी घरी उपाशी ||

 

आयुष्य किती मज माहीत नाही

जगेन तरी का, ठाऊक नाही

सहजच चिरडे कुणीही मजला

पोचीन घरी ही खात्री नाही ||

 

तुम्ही माणसे भाग्यवान ग

मरणाचेही तुमच्या कौतुक

गुपचुप मरतो आम्ही कारण

जगण्याचेच ग कुणा न कौतुक।।

 

तुमच्याहुन पण आम्ही शहाण्या

आम्हा ही तुमचे नाहीच कौतुक

क्षणभंगुर ठाऊक जगणे तरी

रडणे खचणे आम्हा न ठाऊक ।।

 

इतके बोलून कोडे घालून

हसतच गेली पुन्हा पळून

जाता जाता हळूच आणि

खट्याळ गेली मलाच चावून ||

 

©  सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

९८२२८४६७६२

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

image_print
5 1 vote
Article Rating

Please share your Post !

Shares
Subscribe
Notify of
guest

1 Comment
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
हेमन्त बावनकर

सार्थक रचना