श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे
अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 247
☆ मी घसरते ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे ☆
☆
नीज येता येत नाही चांदणे डोळ्यात सलते
रात्र आहे मख्ख जागी स्वप्न माझे दूर पळते
*
पेटलेला हा निखारा शांत झाला अन तरीही
थंड राखेच्या ढिगावर एक भाकर रोज जळते
*
काल घरघर करत होते एक जाते पाहटेला
आज तेही मूक आहे अन तरीही पीठ दळते
*
कोरड्या डोळ्यात माझ्या होय सागर त्यात लाटा
हे कुणाला कळत नाही पापण्यांना अश्रु छळते
*
चांदण्यांना पेंग आली झोपुनी गेल्या पहाटे
मी तशी जागीच आहे पाहुनी मज झोप हसते
*
तू बरसतो मी तुझ्यावर प्रेम करते पावसा रे
वाट होते ही घसरडी आणि त्यावर मी घसरते
*
सैल होताना मिठी ही हुडहुडी छळते गुलाबी
दामिनी धावून येता चूक झाली हेच कळते
☆
© श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे
धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.
मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
