सौ. ज्योती कुळकर्णी
🌸 जीवनरंग 🌸
☆ संसाराचा तराजू… छोटीशी रूपक कथा ☆ सौ. ज्योती कुळकर्णी ☆
संसार नावाचा एक तराजू होता … त्याला दोन पारडे होते.
पारडे जर समान असले … तरच काहीतरी मोजमाप !
मापतांना कधी कधी … लावावा लागे पासंग …. कधी या पारड्याला … तर कधी त्या पारड्याला
कधी कधी काय व्हायचं?
कधी या पारड्याला पासंग जास्त ! तर कधी त्या पारड्याला जास्त!
समान काही होईनात!
एक म्हणालं, माझ्यात असतं वजन म्हणून तू मोजू शकतो.
तर दुसरं म्हणालं, माझ्यात नसेल जिन्नस तर तू काय मोजशील?
नुसताच साखळ्यांचा आवाज !
शेवटी दोन्ही पारड्यांनी ठरवले ….
तोलून धरण्याच्या दांड्याला अगदी मधोमध कापायचे आणि
दोन्ही पारड्यांनी स्वतंत्र जगायचे ….
काही दिवसांनी लक्षात आलं.
दोन्ही पारड्यांच्या साखळ्या गंजल्यात.. पारडंही उचलल्या जात नव्हतं.
मापायलाही कामात येत नव्हतं ….
पण आता जोडायचं कसं?
पुढे यायला दोन्ही पारडे तयार नव्हते.
कितीही तडजोड केली तरी … तडाचा जोड दिसणारच !
मग एक कुशल कारागीर ते जोडून देतो म्हणाला. … त्यांनी पटकन हो म्हंटलं.
मग कारागिरानी केली युक्ति !
त्याने जोडायचे ठरवले आणि दोन्ही भागाच्या दांड्याचे जोडण्याचे टोक तापवले अन एकमेकांना सांधले.
तडा तर जोडल्या गेला … पण त्याची खूण राहिली … तडा गेलेल्या आयुष्याचे स्मृतिचिन्ह होते ते!
जे दोन्ही पारड्यांना आठवण करून देत होते …. जास्त ताण दिला तर पुन्हा तडा जाऊ शकतो याची !
एकदा काय झालं … पुन्हा साखळ्यांचा खळखळ आवाज झाला. त्यांनी दचकून स्मृतिचिन्हाकडे पाहिले.
आणि एकमेकांकडे बघून ते हसले.
त्यांच्या हास्याचा खळखळाट साखळ्यांच्या खळखळ आवाजात मिसळून गेला.
हळूहळू जोडही घासून घासून दिसेनासा झाला.
© सौ. ज्योती कुळकर्णी
अकोला
मोबा. नं. ९८२२१०९६२४
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
