सौ राधिका भांडारकर
कवितेचा उत्सव
☆ “पार सावलीचा…” ☆ सौ राधिका भांडारकर ☆
(पुरस्कार प्राप्त कविता -> विषय: माझे बाबा – काव्यप्रकार: दिंडी वृत्त)
☆
तीर्थ ते उरले गेली ती गंगा
बाबा पाळती ही विचारगंगा॥
*
भाव त्यात असे हो स्थिर चित्ताचा
त्याग लोभाचा आणि संचयाचा ॥
*
अभ्यास गाढा व्यासंग दांडगा
समाधान हाच सुखाचा तोडगा ॥
*
मते कुणावरी कधी ना लादली
संस्कार कामी स्वये ती पाळली ॥
*
वेचले कण ते आम्ही ज्ञानाचे
सहज जगताना कसे अमृताचे ॥
*
मुक्त शांत सदा निसर्गात रमले
अज्ञात एका शक्तीस मानले॥
*
स्वयं बुद्धीने सत्यास जाणले
शाश्वत सर्व ते आम्हा बिंबविले ॥
*
ती दृष्टी दिली सुंदर जगण्याची
ओंजळीत दिली शिकवण प्रेमाची॥
*
पहाडासमान कणखर ते होते
संकटात किती ताठ उभे होते॥
*
साहित्यिक कला संगीतात रुची
आस बाळगली ध्यान धारणेची ॥
*
ध्यास विद्येचा विद्यार्थी घडले
जगण्या जाणते संस्कारी केले ॥
*
चतुरस्त्र होते व्यक्तिमत्व त्यांचे
अभिमान वाटे असे कार्य त्यांचे॥
*
पंचकन्यांचे परमपूज्य बाबा सुखदुःखातल्या पथी जणू थांबा॥
*
कसा खात्रीचा खांदा मायेचा
वटवृक्ष होता पार सावलीचा ॥
☆
© सौ. राधिका भांडारकर
ई ८०५ रोहन तरंग, वाकड पुणे ४११०५७
मो. ९४२१५२३६६९
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
