सौ. अर्चना गादीकर निकारंगे
कवितेचा उत्सव
☆ ओढ… ☆ सौ. अर्चना गादीकर निकारंगे ☆
☆
संध्याकाळच्या वेळेस पक्ष्यांची माळ घरट्याकडे परतत होती,
दूरवर राहिलेल्या घरट्याला कवेत घेऊ पाहत होती.
चुकलेला, राहीलेला असेल मागे कोणी
म्हणाली, ” पुरे आता, फिरा माघारी, नका थांबू आणि,
*
अनुभवलेल्या गोष्टींचे भांडार होते तिच्यापाशी,
भविष्यासाठी असेच शिकणार होते ते प्रत्येक दिवशी.
अंगातला थकवा रात्रीच्या विसाव्याने घालवून,
प्रसन्न मनाने ते उदया परत उडणार होते आनंदून.
*
पण त्यासाठी आज घरी परतणे अनिवार्य होते,
काहींचे कुटुंब येण्याची त्यांच्या वाट पाहत होते,
सांगायचे होते काहींना आज त्यांनी काय पाहीले,
जे घरी राहून न गेलेल्यांचे अनुभवायचे राहीले.
☆
© सुश्री अर्चना गादीकर निकारंगे
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
