श्री आशिष मुळे
कवितेचा उत्सव
☆ “खिचडी…” ☆ श्री आशिष मुळे ☆
☆
आयुष्याची खिचडी काळाचा अग्नी
शरीराचे पातेले मनाचे पाणी
तांदूळ प्रयत्नांचे हळद संस्कारांची
मीठ भावनांचे अन डाळ नशिबाची …
*
डाळ शिजायला लागतो सर्वात जास्त वेळ
म्हणून खिचडी करायची कोण सोडत नाही
तांदूळ शिजतात लगेच म्हणून
मीठा शिवाय नुसते कुणी खात नाही…
*
कधी झालेच मीठ जास्त
तर होते मनाचे पाणी पाणी
अजून पाणी ओतल्या शिवाय
खिचडीचे खरे नाही …
*
चवीला थोडीफार उन्निसबीस
कशीतरी जाते खपून
पण हळदी शिवायच्या खिचडीला
कोणी खात नाही चापून ….
*
थोड्या थोड्या वेळाने कायम
ढवळावी लागते खिचडी
राहिली स्थिर तर करपेल कारण
कालाग्नी कुणाचा गुलाम नाही …
☆
© श्री आशिष मुळे
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
