सौ.मंजुषा आफळे
कवितेचा उत्सव
☆ पांडुरंग भेटीचा गं किती वियोग साहिला… ☆ सौ. मंजुषा आफळे ☆
कालचा त्या वादळात
संसार किती लोपले
हळहळे भक्तजन
उन्मळले वृक्ष ओले
पांडुरंग भेटीचा गं
किती वियोग साहिला
अंतरी, इथे- तिथेच
असता किती शोधला
मानवाचा हट्ट सारा
बाधा निसर्गचक्रात
आवडे ना प्रभू तुला
ध्यानस्थ तू एकांतात
पांडुरंग भेटीचा गं
किती वियोग साहिला
अंतरी, इथे- तिथेच
असता किती शोधला
जिवाणू तो विषाणू तो
धन्वंतरी तोच आहे
विसर पडला कसा
सर्वत्र तूच तू आहे
पांडुरंग भेटीचा गं
किती वियोग साहिला
अंतरी, इथे- तिथेच
असता किती शोधला
विठू तो लेकुरवाळा
भक्त रक्षिण्या गुंतला
थोपवी वादळ वारा
तेणे वाढ वेळ झाला
पांडुरंग भेटीचा गं
किती वियोग साहिला
अंतरी, इथे- तिथेच
असता किती शोधला
व्याकुळता संपवली
वारकरी तो धावला
उच्च स्वरे पंढरीत
जयघोष निनादला
पांडुरंग भेटीचा गं
किती वियोग साहिला
अंतरी, इथे- तिथेच
असता किती शोधला.
© सौ.मंजुषा सुधीर आफळे
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
