मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ रहस्य निळ्याचे… ☆ सुश्री वर्षा बालगोपाल ☆

सुश्री वर्षा बालगोपाल 

  चित्रकाव्य  

– रहस्य निळ्याचे… –  ☆ सुश्री वर्षा बालगोपाल ☆

☆

निळे निळे आकाश 

समुद्रपण निळाच

सांगू का आई रहस्य

ठाऊक आहे मलाच

एका जागी थांबून 

आकाश कंटाळले 

विश्व भ्रमण करायला 

ते फिरू लागले

अथांग समुद्राची भूल

आकाशाला पडली 

फिरताना आपली पावले 

त्यात बुडवली 

त्यातून ही निळाई

पाण्यामध्ये उतरली

समुद्राला मग निळी छटा आली — 

 तसे नाही काही 

दुसरे बाळ बोलले

 निळ्या समुद्राचे त्याने 

दुसरेच कारण सांगितले — 

 धरतीचे बाळ समुद्र

 थंडीने कुडकुडले

 रात्री आकाशाने त्याला

 कुडकुडताना पाहिले 

आले आकाश खाली

 केली विचारपूस 

म्हणे समुद्र आकाशाला

मला पांघरूण करायला

धरा आईकडे नाही कापूस

आकाश म्हणाले असं आहे का

करतो मी युक्ती

पळवतो तुझी थंडी

घालायला देतो तुला 

माझ्या ढगाची बंडी

आकाशी बंडीची 

समुद्राला झूल

समुद्र ही झाला निळा 

थंडी झाली गुल — 

आई म्हणते बाळांनो

 ऐका माझे जरा 

तुम्ही दोघेही बरोबरच 

पण शोध मला याचा 

लागला आहे खरा 

समुद्र आणि आकाश 

देवाची दोन बाळे

पिता महादेवाचा रंग घेऊन

दोघेही झाले निळे —

           दोघेही झाले निळे —

☆

© सुश्री वर्षा बालगोपाल

मो 9923400506

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈