श्री आशिष बिवलकर
चित्रकाव्य
– आठवणी दाटतात… – ☆श्री आशिष बिवलकर ☆
☆
गुंतलेल्या रेखांचं भावविश्व माझं,
त्यात मी जगत आहे |
गुंता जरी किती असला जीवनी,
माझा मी सोडवत आहे |
*
सुखाच्या रेशांनी,
कधी हुरळून जात नाही |
दुःखाच्या रेघोट्यानी,
कधी पळून जात नाही |
*
अपेक्षाभंग जरी आला नशिबी,
निराशेची चादर ओढत नाही |
क्षणिक सुख दुःखाच्या पेल्यात,
सहजासहजी बुडत नाही |
*
वादळे किती जरी आली,
झेलण्याची जिद्द आहे उरात |
आभाळ जरी कोसळलं,
पाय रोवून संकटांच्या दारात |
*
अमृत कुंभाचा मोह नाही,
हलाहल कंठात साठवतो |
मृत्यू असो वा अमरत्व,
जटा भस्मात गोठवतो |
*
खडतर जीवन वाटेवर,
माझ्या पावलांचे ठसे उमटतात |
मागे वळून पाहताना,
संघर्षाच्या आठवणी दाटतात |
☆
© श्री आशिष बिवलकर
बदलापूर
मो 9518942105
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
