मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ विठ्ठल विठ्ठल म्हणता… — दोन काव्ये ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆

१ ) 

वारीमधे चालताना

डोईवर वृंदावन

गळा वैजयंती माळ

मुखे विठु गुणगान

*

एकरूप होती सारे

विठुमाऊली ओढीने

विठ्ठल विठ्ठल म्हणता

मिळे मना संजीवन

*

 आषाढाचे मेघ नभी

 सावळ्याचे रूप जणू

 ते  रिमझिम पडताना

  गोडी तया अभंगाची

*

  श्वास येतो आणि जातो

  त्याने मिळे देहभान

  वारीमधे चालताना

 मना ईश्वरीय आश्वासन

*

   विठू माऊलीची माया

   चंद्रभागेच्या पाण्यात

   तिच्या काठावर दिसे

   तीच वाळूच्या कणात

*

   दर्शनाचा लाभ होता

   पायी टेकताच डोई

   एक अनामिक ऊर्जा

   क्षणी संचारते देही

*

   देहातली  स्पर्श ऊर्जा

   जगण्याची साफल्यता

   माऊलीच मायबाप

   पांडुरंग बहिण बंधू भ्राता

*

   सर्व सुकूमार मृदू धागे

   जडलेत विठ्ठलाचे पायी

   पदराची सावली नित्य

   देते माझी रखुमाई

—  कवयित्री : नीलांबरी शिर्के

२ ) 

आली पावसाची सर

 हिंडे साऱ्या दिंडीभर

 पूर्ण दिंडीत ऐकु येई

 विठू नामाचा गजर

*

 सर वारीत फिरली

भक्तिरसात भिजली

 तिच्या थेंबाथेंबातच

 विठू माऊली भरली

*

 आता सरी  बरसणे

 वाटे अभंगाचे गाणे

 आषाढी पालखीचे

 आहे स्वरूप देखणे