मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ पागोळ्यातून गळता पाणी… ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆

पाऊस कोसळे येथे

पाऊस कोसळे तेथे

छपरावर पाऊस पडता

पगोळीतून धार वहाते

*

 पागोळ्यातून गळता पाणी

 वाटतसे अभंग वाणी

 खळखळ वाहत जाता

 जलप्रवाही जाती मिळोनी

*

  जल प्रवाह वाढत जाता

  नदी नाल्या येतसे पूर

  पालख्या जमती जैश्या

  जरी एरवी असती दूर

*

  जल ओढ्यानदीतले ते

  सागरास जाऊन मिळते

   वारीत पालख्या जमता

  मग भक्तीचा सागर बनते

*

 या सागराची गोड गाज

 विठ्ठल पांडुरंगाचा गजर

 वैकुंठरूपी पंढरीत आता

 सारा उसळेल रत्नाकर

*

 इथे शब्दांचीच रत्ने

नामगजरी  अभंगात  

भक्तिधन ज्याचे त्याचे

 नाही इथे जात पात – – 

☆