श्री आशिष बिवलकर
चित्रकाव्य
झालो मी घायाळ… श्री आशिष बिवलकर ☆
☆
घायाळ केलंस सखे,
नयन तुझे तलवार!
हृदयाला भिडलीस,
केलेस जुलमी वार!
*
कुंतल तुझे
रेशमी जाल!
गोरे गोरे
मऊ मऊ गाल!
*
किती सुंदर अशी,
बहारदार तू हसते!
हास्यात तुझ्या
शरद पौर्णिमा भासते!
*
सौंदर्यात तुझ्या,
पुरता मी बुडालो!
प्रेमात तुझ्या,
पार वेडावलो!
*
एकटक तुला,
पहावयास वाटे!
ह्रदयात तुझ्या,
पत्ता माझा भेटे!
*
तुला पहात पहात लिहावी
कविता की गझल!
अप्सरा जरी अवतरली,
तुझ्या पुढे काय तिची मजल!
*
तुझ्या वर्णनात
शब्द सुंदर होतात!
शृंगार रसात
कवितेत सजतात!
*
तुझ्या नावाने अखंडित,
श्वासांची गुंफलीय माळ!
मृत्यू जरी आला तरी,
थांबेल तो ही सर्वकाळ!
*
स्तुतीने सुखवलीस तू,
हरवून गेलीस काही काळ!
एव्हढ्या शिट्या दिल्यात मी,
शिजली का ग माझी डाळ!
☆
© श्री आशिष बिवलकर
बदलापूर
मो 9518942105
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
