श्रीमती उज्ज्वला केळकर
जीवनरंग
☆ (1) रजनी (2) गळ्याचा फास (भावानुवाद) ☆ श्रीमती उज्ज्वला केळकर☆
(1) रजनी (भावानुवाद)
‘आपल्या घरची परिस्थी तुला माहीत आहे न? मग गीताचे जुने कपडे रीताला घालायला नको का म्हणतेस? रीता आणि गीता सख्ख्या बहिणी तर आहेत.’ रमेशने आपल्या पत्नीला म्हंटले.
‘आपल्या मुली भले दोनच जोड वापरतील पण कुणाचे जुने टाकून दिलेले कपडे वापरणार नाहीत. मग ती भले सख्खी बहीण का असेना.’
यावर काय बोलावं ते रमेशला सुचेना.
रजनी विचारात हरवून गेली. तीन बहिणींमध्ये रजनी सगळ्यात धाकटी. तिचं सगळं लहानपण आपल्या मोठ्या बहीणींचे वापरलेले जुने कपडे घालण्यातच सरलं.
तारुण्याच्या उंबरठ्यावर पोचता पोचताच, तिची मधली बहीण रीताला जन्म देता देता काही तासानंतर इहलोक सोडून गेली. नवजात मुलगी रीता आणि तिच्यापक्षा तीन वर्षाने मोठी असलेली गीता दोघींच्या देखभालीसाठी, तिचे वडील आणि सासरे यांच्या संगनमताने तिचे लग्न विधुर रमेशशी लावून देण्यात आले.
तोही तिच्या मधल्या बहिणीची उतरणंच तर होता.
(2) गळ्याचा फास (भावानुवाद)
‘मिश्रा जी, आपण निवृत्त झाल्यावरही याच ऑफिसमध्ये कॉँट्रॅक्ट बेसिसवर पुन्हा नेमणूक व्हावी, म्हणून प्रयत्न करताय म्हणे… चाळीस वर्ष नोकरी करूनही आपलं पोत भरलंसमाधान झालं नाही का समाधान झालं नाही?‘ डायरेक्टर जनरलनी थट्टेच्या सुरात मिश्राजींना विचारले
सर, मला नोकरीची अतिशय गरज आहे. कर्ण माझ्या कुटुंबात नोकरी करणारा मी एकटाच आहे.’ मिश्राजींनी आपली अगतिकता स्पष्ट केली.
‘काय? मी तर ऐकलं आपला मुलगा रमेश अगदी हुशारआणि गुणी विद्यार्थी आहे. आहे. तो काही करू शकत नाही?’
‘केवळ हुशार आणि गुणी असणं पुरेसं नसतं हल्ली! तेवढ्याने कुठे नोकरी मिळते? अनेक प्रकारची आरक्षणं, प्लेसमेंट एजन्सी आणि कॉँट्रॅक्ट बेसिसवरच्या पुनर्नियुक्तीनंतर व्हेकन्सीज उरतात कुठे? बोलता बोलता बोलणं त्यांच्या गळ्यात अडकलं. कारण ते स्वत:च कुणा हुशार गुणी मुलाच्या जागेवर कब्जा करण्याचा प्रयत्न करत होते.
मूळ लेखक – डॉ. प्रदीप कुमार शर्मा
संपर्क – पेंशनबाडा, रायपूर, छ्त्तीसगड 49001
अनुवाद – श्रीमती उज्ज्वला केळकर
संपर्क – 176/2 ‘गायत्री’, प्लॉट नं 12, वसंत साखर कामगार भवन जवळ, सांगली 416416 मो.- 9403310170
≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈
