श्री मोहन निमोणकर
☆ “मखर रिकामं झालं !!…” – कवी : अज्ञात ☆ प्रस्तुती – श्री मोहन निमोणकर ☆
आता कुठं आरत्यांचा क्रम नक्की व्हायला लागला होता… 🙏
आता कुठं ओवाळू आरत्या नंतर चंद्रभागे मधे सोडोनीया देती जमायला लागलं होतं.. 🙏
आता कुठं आरतीच्या वेळेत घरी पोचायची सवय लागत होती.. 🙏
एरव्ही स्वयंपाकघर न सोडणाऱ्या घरच्या बायका आरतीच्या निमित्तानं लवकर आवरून बाहेर यायला लागल्या होत्या… 🙏
रिमोट साठी भांडणाऱ्या आमचं टिव्ही बंद करून, तुझ्या समोर बसण्यावर एकमत व्हायला लागलं होतं… 🙏
भाजीच्या पेंढीला न लागणारे हात दूर्वा निवडायला शिकत होते… 🙏
साधं दूध आणायला रखडणारे पाय प्रसादाला काय आणू म्हणत धावायला लागले होते.. आणि एवढ्यात
…. एवढ्यात हा दिवस आणलास पण? 🙏
काल तर आलास आणि आज निघालास पण?
कठोरपणाने सृष्टीचे नियम
शिकवणारा तू आदिगुरू ! 🙏
जिथं सृजन आहे तिथं
विसर्जन अपरिहार्य..
असते असं म्हणत
निघालास देखील, , , ,..
पण गजानना जाताना एवढं कर.. 🙏
फक्त तुझ्याच नाही तर कुणाही अतिथीच्या येण्यानं सुखावणारं आणि विरहानं
कातर होणारं
साधं सरळ मन दे. 🙏
भाजी भाकरी असो वा
पुरणपोळी सारख्याच आनंदाने
खाण्याची स्थीर बुद्धी दे !! 🙏
प्रत्येकाच घर आणि ताट
भरलेलं असू दे. 🙏
आणि त्या भरल्या ताटातलं
पोटात जाण्याची सहजता दे. 🙏
लोकांचं दुःख कळण्याची
संवेदना दे !! 🙏
अडचणीला धावून जाणारे
तुझे पाय दे !! 🙏
अपराध क्षमा करून पोटात घेणारे
तुझे लंबोदर दे !! 🙏
सूक्ष्मदृष्टीने पाहणारे
बारीक डोळे दे !! 🙏
सार स्विकारून फोल नाकारणारे
सुपासारखे कान दे !! 🙏
भलंबुरं लांबूनच
ओळखणारी सोंड दे !! 🙏
शत्रूला न मारता त्याला आपला
दास करणारा पराक्रम दे !! 🙏
सगळ्यात महत्त्वाचं, सर्वांचं
मंगल करणारी बुद्धी दे !! 🙏
बहुत काय मागू गणेशा? 💐
कवी : अज्ञात
प्रस्तुती : मोहन निमोणकर
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈