डाॅ. भारती माटे

??

☆ आता केवळ… अविश्रांत नाद… – लेखिका : सौ. नीलकांती पाटेकर 

सौ. नीलकांती पाटेकर

कुकरच्या शिट्ट्या…

वरणाला दिलेली लसणाची फोडणी…

परतलेल्या बटाट्याच्या भाजीचा खमंग दरवळ…

…… मल्हारच्या खोलीचा दरवाजा वाजला… म्हटलं आला हा …

… पावलं झपझप …कधी नव्हे ते हात न धूताच ताटावर …

…. झाकीर भाई गेले…

का sss य…

Heart चा problem…

तेव्हढ्यात फोन वाजला…

मल्हार… San Francisco ला होते…

 

इथं आणणार का??? त्याच्या डोळ्यातून … अवरोधलेलं पाणी…खळखळा…न दिसणारं…

माझं मन वहायला लागलं…

आणणार असतील…तर सांगशील…आणतीलही …

नक्की आणतील… अब्बाजींच्या शेजारी …मी पुटपुटले…माझ्याच मनात…

 

८० च्या दशकाची अखेर… माझं एज्युकेशनल प्रोजेक्ट…

मुंबईचे asst commissioner… ‘ एक खाजगी महफिल आहे… झाकीर आणि अब्बाजी…जुगलबंदी…

याल का???’ 

‘ नक्की !!! ‘

 

भारतीय बैठक… लॉन वर!!!. वाळकेश्र्वर… तो १ ला प्रोग्राम मी पाहिलेला… त्याचा..

जेमतेम ७-८ फूट दुरीवर…  अब्बाजींच्या डोळ्यात कौतुक… अमाप…

 

नंतरच्या कॉफीपानामध्ये… अब्बाजींचे छोटे छोटे शिष्य… मला कौतुक वाटलं…

पार्काच्या समोर…म्युनिसिपल swimming pool आहे ना…तिथं शिकवतात… अब्बाजी … 

दर रविवारी… सकाळी 9 ला…

…. खरं वाटेना… रविवारी गेले…दुरूनच बघितलं… छोटी छोटी मुलं… अर्धगोलाकार बसलेली…

आणि अब्बाजी…  मध्ये…अब्बाजींची दोन मुलं… त्यात एक झाकिर…थोडं अंतर राखून …अदबशीर बैठक…

 

केव्हातरी तेव्हा… रुपारेल ला प्रोग्राम… हाकेच्या अंतरावर … एकटीच गेले होते…शेजारीच तर आहे… असं म्हणत…

वाह उस्ताद… गाजत होतं… चण लहानखुरी … नाजूक चेहरेपट्टी… Decent पेहेराव…झब्बा.  … तुमान…

वर शाल… मनसोक्त वाजवलं…तब्येत बरी नसावी… 

अचानक ट्रॅक बदलून… वेगवेगळे इफेक्ट्स… तबल्यावर…

आश्चर्य वाटण्याऐवजी… हे काय मधेच … असं झालं…  तार तुटल्यासम… नाही जचलं…

अरे…. तुझ्या तबल्याच्या नाद काय… टणत्कार काय…

मी एकटक बघत हेच बोलतेय… मनात… पापणी लवेना… पडदा पडायला सुरुवात झाली…

उठलेच… स्टेजच्या मागे गेले…गर्दी व्हायची होती त्याच्या भवताल… तरी…त्याच्या जापनीज शिष्या… चिवचिव… तो अस्खलित जापनीज मध्ये सांगत होता…. 

 

मी लांब… विंगेपाशी… ये sss स …

“ आप…” 

मी काही पावलं पुढं… अंतर राखून … पावलं आपच थबकली…माझी …

“ कहिये…” 

… काय सांगणार…आवडलं नाही… जे इफेक्ट्स वाजवले ते…वाजवले चांगले… पण हे अपेक्षित नाही …

“ कुछ अच्छा नहीं लगा… “ … 

 

एक शब्द फुटेना…

“ जी… “  शब्द फुटला…एकच.. कसाबसा…’ Diversion  Effects ??? ‘

जी… शब्द सापडेनातच…खुर्चीपासून विंगेपर्यंत…केवढी बडबडत आले होते…मनातल्या मनात…

आणि अचानक…काय बोलणार…असं झालं…

 

आपका सोलो …कहीं और था मन…अचानक…ये इफेक्ट्स… 

You have a class…

Masses के लिये…

 …. एव्हाना तो चार सहा पावलं चालत पुढं आला होता …सहज हातावर हात ठेवत … 

“ अच्छा लगा…आपको जो जंचा नहीं…आपने साफ बताया…”

 

माझ्यातली अस्वस्थता… विरघळली…

अशी कोण मी…ना त्यानं विचारलं…ना मी सांगितलं…महत्वाचं नव्हतंच… ते…

जे होतं… ती जाण…

 

माझे हात जुळले… त्याचेही… दोन पावलं … तशीच मागे जात… मी वळणार…

“ येत रहा…” अस्खलित मराठी…

माझा हात माझ्या मनाजवळ… ओठ म्हणत होते…  अस्फुट…” येईन… की… नक्की…”

 

त्यानंतरही प्रोग्रॅम्सना गेले…पण कधी विंगेत नाही गेले… गरजच नाही पडली…

 

एक अश्रांत कलावंत…

….. आता केवळ…

    ……. अविश्रांत नाद..

लेखिका : सौ. नीलकांती पाटेकर

संग्रहिका : डॉ. भारती माटे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

image_print
0 0 votes
Article Rating

Please share your Post !

Shares
Subscribe
Notify of
guest

0 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments