मराठी साहित्य – मराठी कविता ☆ कवितेच्या प्रदेशात # 162 ☆ नाताळ ☆ सुश्री प्रभा सोनवणे ☆

सुश्री प्रभा सोनवणे

नाताळ दरवर्षीच येतो,

मनाच्या पोतडीतून,

 “नाताळबाबा” काढतो

तशा निघतात सुंदर ,

सुंदर आठवणी !

लहानपण येतं परतून अलगद!

चर्च कम्पाऊंड मधली

तुझी छोटीशी बंगली …

नेहमीच स्वच्छ, नीटनेटकी….

नाताळ मधे सुशोभित…अधिक देखणी!

तुला आवडायचा आमचा ,

संक्रांतीचा सण,

तसाच तुमचा नाताळ..मला पण !

कोप-यातला तो  “नाताळवृक्ष”,

डोनट, केक, पुडिंग!

येशूची प्रार्थना….

चर्च च्या घंटेचा नाद…

सारं आठवतंय आज,

काल परवा सारखंच!

तू नाहीस पण .

तुझ्या आठवणी आहेत सखये,

निरंतर !

आणि माझा प्रत्येक नाताळ,

तुझ्या आठवणींनी सजलेला !

शाळेत असताना पाठ्यपुस्तकात

वाचलेल्या वसंत बापटांच्या—

“नाताळ” या धड्यातल्या,

“स्टेला” सारखीच तू…

चिरंतन,

चिरतरुण…..

© प्रभा सोनवणे

संपर्क – “सोनवणे हाऊस”, ३४८ सोमवार पेठ, पंधरा ऑगस्ट चौक, विश्वेश्वर बँकेसमोर, पुणे 411011

मोबाईल-९२७०७२९५०३,  email- [email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈