सुश्री सुनीला वैशंपायन
वाचतांना वेचलेले
☆ “आजी आणि नातवंडं…” – कवी : अज्ञात ☆ प्रस्तुती – सुश्री सुनीला वैशंपायन ☆
☆
आजी आणि नातवंडं यांच्या नात्यावरची श्री संदीप खरे यांची सुंदर कविता आणि तिला दिलेलं उत्तर:
आजी म्हणते काढल्या खस्ता
जन्मभर मी केले कष्ट
तू म्हणजे त्या सगळ्याची
शेवट गोड असलेली गोष्ट
*
सगळं कथा पुराण झालं
देव काही दिसला नाही
कुशीत येतोस तेव्हा कळतं
कृष्ण काही वेगळा नाही…
– श्री संदीप खरे
ह्या कवितेला नातवाने दिलेले उत्तर :
प्रश्न खूप पडतात ग, आज्जी,
देशील का मज उत्तरं त्यांची?
ठाऊक आहेत देवकी-यशोदा,
पण… आज्जी होती का कृष्णाची?
*
खाण्यासाठी चोरून माखन
उगाच करी सवंगड्यांसी गोळा?
खडीसाखरेवरती आज्जी
देई न त्या लोण्याचा गोळा?
*
बांधून ठेवी माय यशोदा
उखळासी करकच्चून त्याला,
धावूनी का ग गेली नाही
आज्जी त्याला सोडविण्याला?
*
कधी ऐकले, त्यास आजीने
दिला भरवुनी मऊ दूधभात?
निळ्या मुखावर का ना फिरला
सुरकुतलेला थरथरणारा हात?
*
असेल मोठ्ठा देव, तरी पण
आज्जी त्याला नव्हती नक्की,
म्हणूनी सांगतो मी सर्वांना …
कृष्णापेक्षा मीच लकी
*
कवी: अज्ञात
प्रस्तुती : सुश्री सुनीला वैशंपायन
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
