मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ आश्चर्य… कवी : अज्ञात ☆ प्रस्तुती : सुश्री उषा नाईक ☆

📖 वाचताना वेचलेले 📖

☆आश्चर्य… कवी : अज्ञात ☆ प्रस्तुती : सुश्री उषा नाईक ☆

☆

पोट दुखो, पाठ दुखो, हात दुखो, मान

डोकं दुखो, पाय दुखो, नाक दुखो, कान

काही झालं, तरी आपलं, औषध पोटात घ्यायचं?

औषधाला कसं कळतं, कुठल्या गल्लीत जायचं?

*

जिथे दुखतं, तिथे कसं, हे औषध पोचतं?

उजेड नाही, दिवा नाही, त्याला कसं दिसतं?

हातगल्ली, पायगल्ली, पाठीचं पठार

छातीमधला मोठा चौक, पोटाचा उतार

*

फासळ्यांच्या बोळामधून, इकडेतिकडे वाटा

औषधाला कसं कळतं, कुठून जातो फाटा?

लालहिरवे दिवे नाहीत, नाही पाटी, खुणा

पोलीसदादा कुठेच नसतो, वाटा पुसतं कुणा?

*

आई, असं वाटतं की, इतकं लहान व्हावं

गोळीबरोबर पोटात जाऊन, सारं बघून यावं

आईने गपकन धरलं, म्हणे, बरी आठवण केली

आज तुझी आहेच राजा, ‘एरंडेल‘ची पाळी

☆

कवी : अज्ञात

प्रस्तुती :सौ. उषा नाईक

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈