वाचताना वेचलेले
☆ ‘कोणी नसे कुणाचे’ – कवी : अज्ञात ☆ प्रस्तुती : श्री शिवकुमार कर्णिक ☆
☆
प्रत्यक्ष वेळ येता
कोणी नसे कुणाचे ।।धृ ||
*
कन्या स्नुषा नृपांची, प्रत्यक्ष रामभार्या ।
पिचली क्षणाक्षणाला, कारुण्यरुपी सीता ।
कामी तिच्या न आले, सामर्थ्य राघवांचे….
प्रत्यक्ष वेळ येता,
कोणी नसे कुणाचे ll १ ll
*
त्यागून सूर्यपुत्रा,
कुंती पुन्हा कुमारी ।
कर्णास अनुज माता, सारेच जन्म वैरी ।
कौतुक का करावे,
त्या रक्तबंधनाचे ….
प्रत्यक्ष वेळ येता,
कोणी नसे कुणाचे ll २ ll
*
केली द्यूतात उभी,
साक्षात कृष्णभगिनी ।
सम्राट पांडवांची, रानावनात राणी ।
पति पाच देवबंधू ,
तरी भोग हे तियेचे…….
प्रत्यक्ष वेळ येता,
कोणी नसे कुणाचे ll३ll
*
ठेवू नको अपेक्षा,
असल्या जगाकडूनी ।
निरपेक्ष आचरी तू,
कर्तव्य प्रेम दोन्ही,
मग चालूदे सुखाने, अव्हेरणे जगाचे
प्रत्यक्ष वेळ येता,
कोणी नसे कोणाचे..||४||
☆
कवी:अज्ञात
प्रस्तुती: श्री. शिवकुमार कर्णिक
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
