सुश्री प्रभा सोनवणे
☆ गाणारं झाड ☆
(जुन्या डायरीतून….)
सखी तू आहेस एक गाणारं झाड,
चिवचिवणारी चिमणी पाखरं
यायची तुझ्या अंगणात,
मग तुझ्या घनदाट छायेसह,
तू घेऊन जायचीस त्यांना,
जॅक अॅन्ड जील च्या टेकडीवर,
ए बी सी डी च्या प्रदेशात!
तेव्हा तू असायचीस त्यांची
मायाळू टिचर!
आजारी सासूसास-यांची तू सेवाभावी परिचारिका बनायचीस,
दुखलं खुपलं, पथ्यपाणी…
हळूवार निगराणी करत रहायचीस !
मैत्रीणींच्या मैफिलीत,
ऐकवतेस हळवी कविता..
ओंजळ, ओंजळ फुलंसुद्धा…
असतातच त्यांच्या करीता!
माहेरवाशिणी,सासुरवाशिणी…
सा-यांचीच तू हक्काची,
तुझ्या फांद्या—अष्टभुजा,
मदतीला धावणा-या,
चुकल्या पाखरालाही,
योग्य दिशा दावणा-या!
तुझ्या गर्द छायेमध्ये,
जाणवत नाहीत वैशाख वणवे,
झळा सोसून, ताठ कण्याने उभी राहून,
तू ताजी टवटवीत !
सखी तू आहेसच, परीकथेतलं.
सत्यात अवतरलेलं,
एक झाड गाणारं,
फुललेलं….फुलवणारं!
© प्रभा सोनवणे
१४-१०-१९९५
“सोनवणे हाऊस”, ३४८ सोमवार पेठ, पंधरा ऑगस्ट चौक, विश्वेश्वर बँकेसमोर, पुणे 411011