श्री राजकुमार दत्तात्रय कवठेकर
कवितेचा उत्सव
☆ काही कविता… ☆ श्री राजकुमार कवठेकर ☆
गरगरणारा पतंग
विसावला झाडाच्या फांदीत..
दुखावलेल बाळ जणू आईच्या कुशीत…
***
उगमापाशी पाणी
हसत पळतय खळखळून…
त्याला काय माहित पुढे काय ठेवलंय वाढून..
***
उजाड माळरानावर
पाहिलं एका गवतफुलाला….
तेवढाच विसावा रखरखत्या डोळ्याला..
***
डेरेदार वृक्ष
दिवसा किती वाटतो सुंदर…
तोच तीन्हीसांजेनंतर वाटतो भयंकर…
***
घर उघडत नाही खिडकी
सहन करुनही वाऱ्या.. पावसाचे वार…
जणू माझ्या बंद मनाचे दार…
***
दमलेलं पाखरू
क्षणभर फांदीवर विसावलं….
उडून जाताना त्यानं वळुन नाही पाहिलं ….
***
तळ्यातलं आकाश अन् डोक्यावरचं
यातला फरक पक्ष्याला कळतो….
तो हवेतच झेपावतो….
***
वेलीला मांडव काय
अन् झाड काय…
काटेरी कुंपणावरही कसा तरारून चढलाय…
***
बाळाला झोपवून
ओसरीवर आले…
तर ‘मनी’चे पिल्लू पायाशी घोटाळले…
***
कुहुकते कोकीळा
म्हणून खिडकी उघडली…
गच्च मोहरलेली बाग दिसली…..
***
© श्री राजकुमार दत्तात्रय कवठेकर
संपर्क : ओंकार अपार्टमेंट, डी बिल्डिंग, शनिवार पेठ, आशा टाकिज जवळ, मिरज
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈