श्री अमोल अनंत केळकर
वाचताना वेचलेले
☆ साला मी अडाणी होतो तेच बरं होतं… ☆ प्रस्तुती – श्री अमोल अनंत केळकर ☆
साला मी अडाणी होतो तेच बरं होतं…
साधा सर्दी खोकला झाला,
की आलं, तुळशीचा काढा घ्यायचो,
पोट दुखलं की ओवा चावत जायचो,
ताप आला की डोक्यावर पाण्याची पट्टी ठेवायचो,
ना टेस्ट, ना स्पेशालिस्टचं झंझट,
ना हॉस्पिटलच्या एडमिशनमध्ये अडकत होतो…
निरोगी आयुष्य जगत होतो..
साला मी अडाणी होतो तेच बरं होतं… ☺️
राम राम ला राम राम,
सलाम वालेकुम ला, वालेकुम अस्सलाम,
आणि जय भीम ला जय भीमनेच प्रेमाने उत्तर देत होतो,
ना धर्म कळत होता
ना जात कळत होती
माणूस म्हणून जगत होतो…
साला मी अडाणी होतो तेच बरं होतं… ☺️
सकाळी न्याहारीला दूध भाकरी,
दुपारी जेवणात कांदा भाकरी आणि..
रात्रीच्या जेवणाला कोरड्यास भाकरी पोटभर खात होतो,
हेल्दी ब्रेकफास्टचा मेनू…. लंचचा चोचलेपणा आणि
डिनरच्या सोफेस्टिकेटेड उपासमारीपेक्षा दिवसभर भरपेट चरत होतो…
साला मी अडाणी होतो तेच बरं होतं… ☺️
शक्तिमान सोबत गिरकी घेत होतो
रामायणात रंगून जात होतो, ‘चित्रहार’सोबत आयुष्याची चित्र रंगवत होतो,
ना वेबसिरीजची आतुरता,
ना सासबहुचा लफडा,
ना बातम्यांचा फालतू ताण सहन करत होतो…
खऱ्या मनोरंजनाचा आस्वाद घेत होतो…
*साला मी अडाणी होतो तेच बरं होतं… ☺️
लेखक : अज्ञात
संग्राहक : अमोल केळकर
बेलापूर, नवी मुंबई, मो ९८१९८३०७७९
poetrymazi.blogspot.in, kelkaramol.blogspot.com