सुश्री विभावरी कुलकर्णी
विविधा
☆ मी एक कानसेन (?) ☆ सुश्री विभावरी कुलकर्णी ☆
या आधी माझा डोळस पणा सांगितला होता. आज काही गाणी ( माझ्या कानसेन असण्याची ) सांगते. आज ज्यावेळी ती नीट समजतात त्यावेळी ती गाणी
कोण होतास तू ….
काय ऐकू आलास तू….
अशी अवस्था होते.
असे नुसते सांगू कशाला… काही उदाहरणेच ( थोडीच बरं का ) सांगते ना…
*आदर आणि पूर्वीची ती प्रीत तू मागू नको. ( आज राणी पूर्वीची…. )
*इनीला गोंडे लेलिना दुपट्टा मेरा ( इन्ही लोगोने….)
*माझी रेणू कामावली झाली झाली सावली ( माझी रेणुका माऊली… )
*केसरा केसरा जो भी हो
*कंपास आये यू (तू) मुस्कुराए (तुम पास आये…)
*आदिनाथ गुरू सकाळशी जाता (आदिनाथ गुरू सकळ सिद्धांचा….)
*एक लाजरा साजरा माकडा डुकरा वाणी…
*रात्र काळी घागर काळी याची तर मी पार वाट लावली होती. फार थोडे शब्द बरोबर म्हणत असे.
*आप जैसा कोई मेरे जिंदगी में आये तो बाप बन जाये….
*संधिकाली या आशा
*झाली फुले कल्याणची
*स्वर गंगेच्या कथावर्ती
*देवास तुझे फुल वाहायचे
*आज हृदय मामा विशाल झाले
*चिंधी बांधिते द्रौपदी उजव्या बोटाला
*काळ्या मातीत मातीत
ती पण चालते मी पण चालते
आणि हो, सर्व परिचित ज्यांना आपण अगदी लहानपणापासून मुखोदगत म्हणजे तोंडपाठ म्हणतो आणि मोठमोठ्याने टाळ किंवा टाळ्या वाजवून म्हणतो त्या पारंपरिक आरत्या! त्यांच्या समजुतीची कमाल राहिलीच आहे.
अगदी आवडती बाप्पाची आरती…
*सुखकर्ता दुःखकर्ता….
त्यातीलच बरेच शब्द
*ओटी शेंदुराची
*फळीवर वंदना
*दसरा माझा वाट पाहे सदना
*संकष्टी पावावे….
*जय देवी महिषासुर मथिनी
*घालीन पटांगण वंदून शरण…
आणि शेवटची मंत्र पुष्पांजली म्हणजे तर सगळ्या चुकीच्या शब्दांचा उच्चांकच…
तर अशी माझ्या कानसेन असण्याची फजिती. यात कोणाच्या भावना दुखवायच्या नव्हत्या बरं का..
फक्त चुकीच्या समजुतीमुळे चुकीचे उच्चार होऊन मूळ अर्थ कसा बदलतो हे सांगायचे होते. आणि हो अशी अजून बरीच गाणी आहेत. यात पूर्वीची काही नाट्यगीते घेतलीच नाहीत. मला तर असे वाटायचे, यातील शब्द कळू नये याची पुरेपूर काळजी घेतली गेली आहे.
पण मंडळी वाचताना गंमत वाटली ना? आणि थोडे फार हसूही आले असेल. म्हणजे माझा उद्देश सफल झाला म्हणायचा. आणि हो, आता आपली पण विचारचक्रे चालू झाली असतील आणि असे शब्द धुंडाळायला सुरुवात झाली असेल. हो ना? असे शब्द सापडले की नक्की कळवा वाट बघत आहे.
© सुश्री विभावरी कुलकर्णी
मेडिटेशन,हिलिंग मास्टर व समुपदेशक.
सांगवी, पुणे
– ८०८७८१०१९७
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
