सौ. अलका ओमप्रकाश माळी
कवितेचा उत्सव
☆ मातृदिनानिमित्त : आई… – ☆ सौ. अलका ओमप्रकाश माळी ☆
आज म्हणे मदर्स डे असतो..
पण मला सांगा हो आई,
तिची माया एका दिवसापूर्ती कशी असेल?
ती तर अख्खं आयुष्य व्यापून टाकते..
जन्म तर ती देतेच पण जगणं ही शिकवते..
बोट धरून चालायला शिकवणारी..
आणि वेळ पडतातच
समाजरुपी सागरात एकट्याला सोडणारी..
तिच तर असते अवघ्या जगाची जननी..
तिच असते पहिली गुरू..
आणि तिच असते एक विद्यापीठ..
तिच्या असण्याने जगाला आधार असतो..
तिच जाणं मात्र पोरक करून जातो ..
तिच्या सावलीत ना कुठली
धग लागते ना पाऊस वारा..
तिच्या मायेच्या पंखाखाली
रोज बरसतात जणू अमृतधारा..
माय, आई, मम्मी, अम्मा, मॉम
नावानी जरी रूप बदललं..
तरी ममतेचा झरा तोच असतो..
प्रत्येक रुपात भेटलेला साक्षात ईश्वर असतो..
अख्खं जगच जिच अस्तित्व असत..
तिच्यासाठी एक दिवस कसा पुरेल..
रोजच तिचं महत्व थोड जरी
जाणल तरी आयुष्य सुखाने सरेल..
नकोत कसले डे नकोत कसले सोहळे..
नित्य तिची काळजी घेऊ हेच होईल
सार्थक आपल्या जन्माचे..
ना दिसोत वृध्दाश्रम
ना नकोत कुठल्या संधिछाया..
दिलेल्या प्रेमाला तुमच्या
जन्माला सार्थ केलत,
तरी बहोत पा लिया..
कुठलीच माता एकटी नसावी..
तिच्या आयुष्याची संध्याकाळ
सुखात जावी..
येवढं जरी जमवलं तरी खूप आहे..
वृद्धश्रमात वाट पाहणारे डोळे
मिटन्या आधी हाकेला ओ द्यारे..
नकोत कुठले डे आणि नकोत सोहळे..
आयुष्याच्या संध्याकाळी तिला
मिळो आनंदी गोकुळ सारे..
एकच मागणे मागते रे ईश्वरा..
सुखी ठेव प्रत्येक जननी, माता..
काळजी तिचं वाहते अख्ख्या जगाची सर्वथा..
© सौ. अलका ओमप्रकाश माळी
मोब. 8149121976
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈