सुश्री नीलांबरी शिर्के

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

☆ जपणूक… ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के 

कितीसे पुढे आयुष्य उरले

असते माहीत झाडालाही 

त्याच्या रूपरंगावरूनही

असते कळत सर्वांनाही 

*

तरी झाड फांदीमार्फत

असते हिरवाई पुरवीत

जोडून आहे जीव देठी

काळजी घेणे खरी रित

*

 थकलो आता गळून पडेल

 म्हणून नाही दुर्लक्ष करीत

 मानवाच्याच जगामधे

 कळेना कुठून आली रित

*

 वृद्धाश्रम संख्या म्हणून

 दिवसेंदिवस वाढत आहे

 कित्ती म्हातारे हतबलतेने

 घराघरातून कुढत आहेत

*

 निसर्गाकडून शिकावं असं

 खुप आहे आजुबाजूला

 फक्त आपली कुवत पाहिजे

 निसर्ग भाषा कळायला

*

 कळणं तस अवघड नाही

 निसर्गाशी समरस व्हावं 

केवळ जमीन अन आभाळ

 थोडं  थोडं कवेत घ्यावं

*

 तेवढं जरी केलं तरीही

 वाळलेलं पान, थकलं मन

 जपेल इवल्या हिरव्याला 

 गिरक्या घेत पडेल नंतर

 जागा नवी पालवी फुटायला

©  सुश्री नीलांबरी शिर्के

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
image_print
0 0 votes
Article Rating

Please share your Post !

Shares
Subscribe
Notify of
guest

0 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments