सौ. शशी नाडकर्णी-नाईक
वाचताना वेचलेले
☆ “मैत्रीचं झाड…” – कवी: अज्ञात ☆ प्रस्तुती – सौ. शशी नाडकर्णी-नाईक ☆
☆
मैत्रीच्या थोड्या बिया
मला एकदा मिळाल्या
जिथे जिथे राहिले मी
तिथे लावून टाकल्या…
*
जेव्हा जेव्हा जाते तिथे
वाढलेली पानं डोलतात
वाकून वाकून माझ्याशी
दोन शब्द तरी बोलतात…
*
आनंदाने सांगतात झाडं
सुखदुःखाच्या कथा
विसरुन जाते मी
माझ्या मनीच्या व्यथा…
*
रोज कोवळी पालवी
अलवार फुटत जाते
तसेच नाते या मैत्रीचे
मनामध्ये रुजत जाते…
*
प्रत्येक झाडाच्या सयी
मनात ठेवल्या साठवून
कधी एकटी असताना
सोबत होते आठवून…
*
एक झाड असेल माझं
तुमच्या शेजारी कदाचित
जमलं तर वाढवा त्याला
भेटेन मी त्यात अवचित !
☆
कवी : अज्ञात
प्रस्तुती : सौ. शशी नाडकर्णी-नाईक
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर
