वाचताना वेचलेले
☆ आईचा गर्भ… ☆ संग्राहिका – कालिंदी नवाथे ☆
किती मंद तो प्रकाश तुझ्या गर्भामध्ये होता.
________
स्वर्गातला तो काळ माझ्या भोवताली होता.
_________
एकटाच मी अन् माझं जग तूच होतीस.
________
या भयाण जगापासून मला लपवून तू होतीस.
________
तुझ्या हृदयाचा आवाज किती मधुर तो होता.
________
तुझ्या प्रत्येक स्पंदनावर माझा छोटा जीव होता.
_________
तुला मला जोड़णारी एक कोमल दोर आत होती.
________
तुझी नाळ ती जणू वेल मला लपेटलेली होती.
_________
तुझा आवाज येता ओठ माझे हसायचे.
_________
कान माझे फक्त़ तुझ्या आवाजाला तरसायचे.
_________
तू स्वतःला किती किती जपायचीस.
_________
एक मी जगावं म्हणून तू किती किती मरायचीस.
_________
जन्म मला देताना किती सोसले तू त्रास.
_________
पण मी जगावं फक्त हाच तुझा ध्यास.
_________
गर्भातले ते महिने पुन्हा येणार नाहीत.
_________
पण मी अजूनही तुझ्याशिवाय जगू शकणार नाही.
– माझी आई..
संग्राहिका – सुश्री कालिंदी नवाथे
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
