मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ आईचा गर्भ… ☆ संग्राहिका – कालिंदी नवाथे

 वाचताना वेचलेले 

☆ आईचा गर्भ… ☆ संग्राहिका – कालिंदी नवाथे ☆ 

किती मंद तो प्रकाश तुझ्या गर्भामध्ये होता.

________

स्वर्गातला तो काळ माझ्या भोवताली होता.

_________

एकटाच मी अन् माझं जग तूच होतीस.

________

या भयाण जगापासून मला लपवून तू होतीस.

________

तुझ्या हृदयाचा आवाज किती मधुर तो होता.

________

तुझ्या प्रत्येक स्पंदनावर माझा छोटा जीव होता.

_________

तुला मला जोड़णारी एक कोमल दोर आत होती.

________

तुझी नाळ ती जणू वेल मला लपेटलेली होती.

_________

तुझा आवाज येता ओठ माझे हसायचे.

_________

कान माझे फक्त़ तुझ्या आवाजाला तरसायचे.

_________

तू स्वतःला किती किती जपायचीस.

_________

एक मी जगावं म्हणून तू किती किती मरायचीस.

_________

जन्म मला देताना किती सोसले तू त्रास.

_________

पण मी जगावं फक्त हाच तुझा ध्यास.

_________

गर्भातले ते महिने पुन्हा येणार नाहीत.

_________

पण मी अजूनही तुझ्याशिवाय जगू शकणार नाही.

 

            – माझी आई..

 

संग्राहिका – सुश्री कालिंदी नवाथे 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈