Category: कवितेचा उत्सव 2

सौ. वृंदा गंभीर

कवितेचा उत्सव

☆ कविता म्हणजे… ☆ सौ. वृंदा गंभीर ☆

☆

कविता म्हणजे शुभेच्छा शब्दांचे मोती

कविता म्हणजे फुलतात नाती गोती

*

कविता म्हणजे एक लघु कथा

कविता म्हणजे कविंच्या मनातील व्यथा

*

कविता म्हणजे शब्दांचे भांडार

कविता म्हणजे अक्षरांचे आगार

*

कविता म्हणजे फुलणारे प्रेम

कविता म्हणजे बेवफा जखमी प्रेम

*

कविता म्हणजे अन्याया विरुद्ध लढा

कविता म्हणजे अनुभवाने दिलेला धडा

*

कविता म्हणजे कस लागलेली बुद्धीमत्ता

कविता म्हणजे कवी ने मिळविलेली सत्ता

*

कविता म्हणजे छंद, आनंद, विश्वास

कविता म्हणजे कवीच्या लेखणीचा श्वास

☆

💐जागतिक कविता दिनाच्या सर्व कवी कवियत्री साहित्यिक बंधू भगिनींना हार्दिक शुभेच्छा 💐

© सौ. वृंदा पंकज गंभीर (दत्तकन्या)

न-हे, पुणे. – मो न. 8799843148

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री शरद कुलकर्णी

 कवितेचा उत्सव 

☆ रिक्त मडके… ☆ श्री शरद कुलकर्णी ☆

☆

तिने अ‍ाणल्या पावसात,

मलाही भिजायचे होते.

तिच्या प्रेमाच्या सावलीत,

मलाही निजायचे होते.

*

अनाकलनीय तिची ती माया.

गूढ, अतर्क्य जी तितिक्षा.

वाट्याला माझ्या केवळ,

आली घोर उपेक्षा.

*

सरी आल्या बरसून गेल्या,

ठेऊन मडके रिक्त.

पावसात शोधणे आता,

हटवादी शैशव फक्त.

☆

© श्री शरद  कुलकर्णी

मिरज

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

डॉ. मधुवंती कुलकर्णी 

 कवितेचा उत्सव 

☆ सूक्ष्मजीव… ☆ डॉ. मधुवंती कुलकर्णी ☆

💐जागतिक कविता दिनाच्या सर्वांना हार्दिक शुभेच्छा!💐

(सूक्ष्मजीव शास्त्र व कविता यांचा समवाय साधण्याचा प्रयत्न. कोणत्याही विज्ञान शाखेतील पुस्तकांच्या निर्मितीसाठी, परस्पर मैत्रीपूर्ण संबंध राखण्यासाठी, ज्ञानाची देवाणघेवाण यशस्वी होण्यासाठी भाषा ही महत्त्वपूर्ण भूमिका निभावते.)

☆

सूक्ष्मजीव असति जळी स्थळी काष्ठी आणि पाषाणी

करावी लागते सूक्ष्मदर्शकातून त्यांची नेमकी पहाणी

*

सुंदर निर्मियले जग हे परमेश्वराने चित्र मनोवेधक जाहले

मानवा बरोबर जीवाणू, विषाणू, अल्गी प्रोटोझोआ अवतरले

*

विरजण लावत, इडलीचे पीठ आंबवत आई-आजी मोठ्या झाल्या.

लॅक्टोबॅसिलस आणि यीस्ट त्यांच्या प्रक्रिया यशस्वीपणे पार पाडू लागल्या

*

ॲंटोनी, पाश्चर, ॲलेक्झांडर, रॉबर्ट यांनी आयुष्य सर्व वाहिले.

सूक्ष्मजीवांवर संशोधन करताना जीवन समर्पित जाहले.

*

आरोग्य, उद्योग, औषधे, अन्न सुरक्षा यांना विस्तारते सूक्ष्मजीवशास्त्र

अथांग पसरलेले सखोल, शाश्वत असे हे मार्गदर्शक तत्त्वांचे शास्त्र

*

महाकुंभ मेळ्यात भरला माणसांच्या गर्दीचा अपूर्व हाट

कोडे सुटेना साथीचे रोग नाहीत गंगेचे गुण आवडीने गाई भाट

*

ठेवला प्रश्न पुढे उत्तर शोधण्या सर्व ज्ञानी संशोधक प्रतिभावान

उत्तर मिळता सुदिन म्हणूया संसाधने असती ही गुणवान

*

जागतिक कविता दिनी प्रसन्नतेने वाहते ओंजळभर कृतज्ञ फुले

आशिर्वाद गुरूंचे घेऊनि विस्तारू विज्ञान कक्षा वेचूनि ज्ञान फुले

☆

© डॉ. मधुवंती कुलकर्णी

जि.सांगली

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री दीप्ती कुलकर्णी

 कवितेचा उत्सव 

☆ कविता माझी… ☆ सुश्री दीप्ती कुलकर्णी ☆

(जागतिक कविता दिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा !)

☆

वेगे येते, ठावही घेते

सर्वांसाठी वेधक ठरते

कधी सुखाचे, सडे शिंपते

दु:खाने कधी, मनास भिडते

शब्दांचाही साज मिरविते

प्रतिभेचे ही लेणे लेते

एकलीच मी कधी न उरते

सांगाती ती सदाही ठरते

माझी कविता क्षणात स्फुरते

कविता माझी सोबत करते.

☆

© सुश्री दीप्ती कोदंड कुलकर्णी

हैदराबाद.

भ्र.९५५२४४८४६१

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

📖 वाचताना वेचलेले 📖

☆आश्चर्य… कवी : अज्ञात ☆ प्रस्तुती : सुश्री उषा नाईक ☆

☆

पोट दुखो, पाठ दुखो, हात दुखो, मान

डोकं दुखो, पाय दुखो, नाक दुखो, कान

काही झालं, तरी आपलं, औषध पोटात घ्यायचं?

औषधाला कसं कळतं, कुठल्या गल्लीत जायचं?

*

जिथे दुखतं, तिथे कसं, हे औषध पोचतं?

उजेड नाही, दिवा नाही, त्याला कसं दिसतं?

हातगल्ली, पायगल्ली, पाठीचं पठार

छातीमधला मोठा चौक, पोटाचा उतार

*

फासळ्यांच्या बोळामधून, इकडेतिकडे वाटा

औषधाला कसं कळतं, कुठून जातो फाटा?

लालहिरवे दिवे नाहीत, नाही पाटी, खुणा

पोलीसदादा कुठेच नसतो, वाटा पुसतं कुणा?

*

आई, असं वाटतं की, इतकं लहान व्हावं

गोळीबरोबर पोटात जाऊन, सारं बघून यावं

आईने गपकन धरलं, म्हणे, बरी आठवण केली

आज तुझी आहेच राजा, ‘एरंडेल‘ची पाळी

☆

कवी : अज्ञात

प्रस्तुती :सौ. उषा नाईक

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री आशिष  बिवलकर

  चित्रकाव्य  

झालो मी घायाळ…  श्री आशिष  बिवलकर ☆

☆

घायाळ केलंस सखे,

नयन तुझे तलवार!

हृदयाला भिडलीस,

केलेस जुलमी वार!

*
कुंतल तुझे

रेशमी जाल!

गोरे गोरे

मऊ मऊ गाल!

*
किती सुंदर अशी,

बहारदार तू हसते!

हास्यात तुझ्या

शरद पौर्णिमा भासते!

*
सौंदर्यात तुझ्या,

पुरता मी बुडालो!

प्रेमात तुझ्या,

पार वेडावलो!

*
एकटक तुला,

पहावयास वाटे!

ह्रदयात तुझ्या,

पत्ता माझा भेटे!

*
तुला पहात पहात लिहावी 

कविता की गझल!

अप्सरा जरी अवतरली,

तुझ्या पुढे काय तिची मजल!

*
तुझ्या वर्णनात

शब्द सुंदर होतात!

शृंगार रसात

कवितेत सजतात!

*
तुझ्या नावाने अखंडित,

श्वासांची गुंफलीय माळ!

मृत्यू जरी आला तरी,

थांबेल तो ही सर्वकाळ!

*

स्तुतीने सुखवलीस तू,

हरवून गेलीस काही काळ!

एव्हढ्या शिट्या दिल्यात मी,

शिजली का ग माझी डाळ! 

☆

© श्री आशिष  बिवलकर

बदलापूर

मो 9518942105

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री शरद कुलकर्णी

 कवितेचा उत्सव 

☆ संपवा हा खेळ… ☆ श्री शरद कुलकर्णी ☆

☆

तुझ्या टिळ्यासाठी,

देहाची सहाण.

फाटली वहाण,

पायातली.

 पायाखाली माझ्या,

 तुझीच रे वाट.

 व्यर्थ पायपीट,

 आयुष्याची.

आयुष्याची दोरी,

तुझ्या हातातली.

झालो कळसूत्री,

निव्वळ पुतळी.

 विठु माउलीये,

 नको लावू वेळ.

 संपवा हा खेळ,

 आवडीचा.

☆

© श्री शरद  कुलकर्णी

मिरज

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री प्राची जोशी

अल्प परिचय

मूळ गाव… कोल्हापूर, सध्या पुणे

• रसायनशास्त्र विज्ञान पदवीधर
• होमिओपॅथि अभ्यासक्रम केवळ आवड म्हणून पूर्ण केला.
• हॅन्ड एम्बाॅयडरी म्हणजे भरतकाम या कलेचा छंद व नंतर त्याचे व्यवसायात प्राविण्य. ‘प्राचीज क्रिएशन’ या नावाने व्यवसाय प्रसिद्ध. ‘असावा ड्रेस माझा वेगळा’ हे व्यावसायिक ब्रीदवाक्य.
• बालपणापासून कलाकुसर व खाद्यपदार्थ बनविण्याची आवड.

 कवितेचा उत्सव 

☆ थोडेसे स्वतःसाठीही जगणे… ☆ सुश्री प्राची जोशी ☆

☆

थोडेसे स्वतःसाठीही जगणे – 

जगावं तर फुलासारखं…

*

फुलांनी भरलेली ओंजळ माझी,

तुझ्या हाती रिती केली… तरीही…

रिकामी ओंजळ माझी तशीच

छान सुगंधाने दरवळलेली

*

सुकली फुलेही स्वधर्म जपणारी

स्वतःचा सुगंध कायम ठेवणारी

सुगंधी आनंद भरभरून वाटणारी

अन् सुगंधातच मनस्वी रमणारी

*

फुलांचा स्थायीभाव आनंदी

अलवार तोडल्यावरही हसणारी

कोणी कशालाही वापरली तरी

चुरगळल्यावरही सुगंध लुटणारी

*

माणसांप्रमाणे प्राक्तन फुलांचेही

कोणी विराजे देवाचरणी

कोणी फेडे कर्म मागचे अन्

कोणाचा विसावा मृतदेहावरी

*

फुले सर्वच मन मोहवणारी

देवाच्या न्यायाला मानणारी

जिथे वास करती तिथेच

संपूर्ण समर्पण करणारी

*

समर्पणातही आनंद मानून

खंबीर आयुष्य पेलवणारी

सुगंध दुसऱ्यावर लुटूनही

वाऱ्यावर मनस्वी डोलणारी

*

फुलांकडे पाहून वाटे असे,

शिकावे यांचे मोहक वागणे

देवाचरणी विलीन होऊनही,

थोडेसे स्वतःसाठीही जगणे

…थोडेसे स्वतःसाठीही जगणे…

☆

©  सुश्री प्राची अभय जोशी

मो ९८२२०६५६६६

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈