Category: कवितेचा उत्सव 2

कविराज विजय यशवंत सातपुते

साप्ताहिक स्तम्भ # 94 – विजय साहित्य

☆ आली दिवाळी…… ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆

घरोघरी दरवळे

फराळाचा  मिश्र वास

कडू गोड आठवांची

शोभे दिवाळी  आरास.  १

 

येता दिवाळी दारात

ज्योत स्नेहाची जागवू.

स्वार्थ सारा मनातला

वातीसम जीवे जाळू.  २

 

मनी तोरण मानाचे

दान विचारांचे देऊ.

वासनेच्या  असुराला

नरकाची वाट दावू.  ३

 

मनातल्या  आनंदाचे

रंग रांगोळीत घेऊ

आदराची मांदियाळी

स्वागताला  ओठी ठेवू.  ४

 

दीपज्योती स्नेहमैत्री

काय वर्णू त्याचे मोल

स्नेहमैत्री जागवूया

घ्यावा संदेश अमोल.  ‌५

 

अशी दिवाळी आरास

तन मन प्रक्षाळते

पाडव्याला औक्षणात

नेत्रज्योत तेजाळते.  ६

 

सण भाऊबीज खास

माया ममतेची बोली

ओवाळते भाऊराया

भगिनीची ह्रद्य झोळी. ७

 

आली दिवाळी दिवाळी

स्नेहज्योत तेजाळली

जाळू स्वभावाचे दोष

गळाभेट गंधाळली. ‌ ‌८

 

© कविराज विजय यशवंत सातपुते 

प्रा.अरूण विठ्ठल कांबळे बनपुरीकर

किती विश्वासाने

दिलास हाती हात ,

तू विचारलीस मग

हळूच मजला जात .

           का जात घेऊनी

           जन्मास आलो होतो ,

           ह्या जाती मधूनी

           मलाच शोधत होतो .

मी सांगितली तुज

माझी मानव जात ,

तू नकळत माझा

घट्ट केलास हात .

             तू शांत चंद्रमा आणि

             मी धगधगणारा सूर्य ,

             या नव क्रांतीसाठी

             दिलेस मजला धैर्य .

हे धैर्य घेऊनी

दारी आलीस जेव्हा ,

मग मानवतेची

ज्योत तेवली तेव्हा .

            मी कधीच माझी

            जात चोरली नाही,

            तू बिलगून मजला

            बनून गेलीस राही .

© प्रा.अरुण कांबळे बनपुरीकर..

‘काळजातला बाप ‘कार

बनपुरी ता.आटपाडी जि.सांगली

मो ९४२११२५३५७

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

स्व. भास्कर रामचंद्र तांबे

 कवितेचा उत्सव 

☆ सायंकाळची   शोभा …. ☆ स्व. भास्कर रामचंद्र तांबे  ☆ 

पिवळे तांबुस ऊन कोवळे पसरे चौफेर

ओढा नेई सोने वाटे वाहुनिया दूर.

 

झाडांनी किती मुकुट घातले डोकीस सोनेरी 

कुरणावर शेतात पसरला गुलाल चौफेरी!

 

हिरवे हिरवेगार शेत हे सुंदर साळीचे

झोके घेते कसे चहुकडे हिरवे गालीचे!

 

सोनेरी, मखमली, रुपेरी, पंख कितीकांचे

रंग किती वर त-हेत-हेचे इंद्रधनुष्याचे.

 

अशी अचल फुलपाखरे फुले साळीस जणु फुलती

साळींवर झोपती जणु का पाळण्यात झुलती.

 

झुळकन् सुळकन् इकडून तिकडे किती दुसरी उडती

हिरे, माणके, पांचू फुटुनी पंखचि गरगरती !

 

पहा पांखरे चरोनि होती झाडावर गोळा

कुठे बुडाला पलीकडिल तो सोन्याचा गोळा.

 

स्व. भास्कर रामचंद्र तांबे

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

श्री उदय गोपीनाथ पोवळे

 कवितेचा उत्सव 

☆ पहिली कोजागिरी ☆ श्री उदय गोपीनाथ पोवळे ☆ 

आभाळावरी भाळुनी

शुभ्र चांदणे आले

तुझी प्रीत स्मरुनी

मी बावरी झाले

 

चंद्र होता लाल

पुनवेचा तो गोल

नाही नाही म्हणताही

ढळला माझा तोल

 

होते तुझ्या बाहुत

उरी ती धडधड

तन शहारले होते

चांदण्यात लखलख

 

वेडी झाली होती

वर तारका आरास

तुझ्या संग न्हाऊन

मुक्त चंद्र प्रकाश

 

चंद्राची ती लाली

उतरली ती गाली

भान हरपले मी

त्या क्षितिजासाठी

 

सारे आकाश तारे

उजळुनी ते सजले 

तू आणि मी

एकच तेंव्हा झाले

 

आठवण आहे त्या

पुनवेची उरी

नाही विसरली ती

पहिली कोजागिरी

 

© श्री उदय गोपीनाथ पोवळे

मो. नं. ९८९२९५७००५. 

ठाणे

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

सुश्री अरूणा मुल्हेरकर

 कवितेचा उत्सव 

☆ नव्या वाटा…. ☆ सुश्री अरूणा मुल्हेरकर ☆ 

 

गळूनी गेली सारी पाने

वृक्ष उभा ताठ

शिशीर संपूनी वसंत येईल

पुन्हा दिमाखात

 

बहर संपला

वादळ आले

तरूवर सारे

उन्मळूनी पडले

 

सोबतीला एकाकी जीवन

लेकुरवाळी मुले

इंद्रधनूचे सप्तरंग जणू

अंगण आनंदाने फुले

 

उदास स्वर ते माररव्याचे

परि वसंतात राग बहार

सुख दुःखाच्या झुल्यावरती

मिळे जगण्याला आधार

 

खेळ संपला जुना

चालणे नवीन वाटेवरी

अखेरच्या श्वासापर्यंत

जगायचे भूवरी

 

©  सुश्री अरूणा मुल्हेरकर

डेट्राॅईट (मिशिगन) यू.एस्.ए.

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

 कवितेचा उत्सव 

☆ शब्द… ☆ सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे ☆

शब्द बंबाळ जग आहे हे,

  शब्दांचा बडिवार तो किती!

कधी गोड तर कधी कडू,

  सारी शब्दांचीच दिठी !

 

कधी शब्द माणिक मोती,

  कधी मुक्ताफळे उधळती !

ओथंबून   मायेपोटी ,

  नाटकी पणी ही कधी येती!

 

शब्द सखा बनून  येती,

  ओढ जीवाला लावती!

शब्द भाव भरून येती,

  काळजाला जाऊन भिडती!

 

कधी शब्द नि:शब्द बनून येती,

  अन्  अंतरात  घुसती !

खोल रुतून बाणा परी ,

  जखमी करून जाती!

© सौ. उज्वला सहस्रबुद्धे

वारजे, पुणे (महाराष्ट्र)

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

 कवितेचा उत्सव 

☆ तिकडे कविता अंकुरते…. ☆ श्री अरूण म्हात्रे ☆

पाऊलवाटेवरती त्याच्या कविता बांधित घर जाते

जिकडे पडते नजर तयाची तिकडे कविता अंकुरते

 

उरात घेऊन जाळ लोटला काळ तरीही तो चाले

त्या ज्वालांचे सत्वच त्याच्या शब्दांमध्ये पाझरते

 

सहस्त्र लाटा किती वादळे निमूट त्याने पांघरली

जशी उतरता भरती हळवी ओल तीरावर वावरते

 

निर्जन रस्त्यावरती त्याने झाड व्यथेचे वाढविले

तिथली माती सुजाण इतकी पायदळीही मोहरते

 

कवितेचे शतदीप लावले स्वतःस त्याने पाजळुनी

अशा कविच्या कवेत येण्या दूर चांदणी हुरहुरते

 

© श्री अरूण म्हात्रे

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈