Category: कवितेचा उत्सव 2

☆ कवितेचा उत्सव ☆ आजी… /   गोष्ट  ☆ श्री आनंदहरी ☆

सोप्यातल्या कडीपाटावर बसून

सांगत राहायची आजी

गोष्टी

आम्हां भावा-बहिणींना कुरवाळत

रात्रीची जेवणं झाल्यावर..

कधी रामायण-महाभारतातील,

कधी जिजाऊ-शिवबाची

कोंडाण्याची,  पावनखिंडीची

कधी झाशीच्या राणीची

कधी सांगत राहायची

तिच्या बालपणीचे काही बाही

आठवणींच्या झुल्यावर झुलत

कुठंतरी दूर नजर लावून

जणू पाहत असल्यासारखी

स्वतःचाच बालपण, माहेर

काळोखल्या आकाशात

काळाचा पडदा दूर सारून

आपल्या डोईवरचा पदर सरळ करीत

नकळत थकल्या डोळ्यांना हळुवार पुसत

किंवा

कधी

गात राहायची अंगाई

आपल्या थरथरत्या मायाळू आवाजात

तिच्या आई-आज्जीने तिच्यासाठी गाईलेली

काळाच्या पल्याड जात..

 

आता

मी ही सांगत राहतो त्याच गोष्टी

आणि गोष्टी आजीच्या, माझ्या बालपणीच्या

गात राहतो तीच अंगाई

नातवंडांना जवळ घेऊन

माझ्या आजीच्या मायाळू हातानी कुरवाळत

 

पहात राहतो मनाच्या आकाशात

कालौघात हरवून गेलेले

ते घर, तो सोपा, तो कडीपाट,

आजी आणि ते दिवस

 

उद्या ती ही सांगतील गोष्टी कदाचित

आपल्या मुलाबाळांना, नातवंडांना

आजीची परंपरा जपत

 

तेंव्हा

माझीही झाली असेल एखादी गोष्ट

आजीसारखीच.

 

© श्री आनंदहरी

इस्लामपूर, जि. सांगली

भ्रमणध्वनी:-  8275178099

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

सौ. गौरी सुभाष गाडेकर

☆ कवितेचा उत्सव ☆ गझल – हौसच आहे ☆ सौ. गौरी सुभाष गाडेकर ☆

अज्ञाताची अशी असोशी हौसच आहे

सुखासीनता ठोकरण्याची हौसच आहे

 

नाकापुढती चालत जगणे सोपे तरीही

अवघड आव्हाने घेण्याची हौसच आहे

 

मृदुमुलायम पायघड्यांची वाट  सोडुनी

धोंड्यांमधुनी धडपडण्याची हौसच आहे

 

ऐषारामी नोकरीवरी लाथ मारुनी

रित्या खिशाचा कवी होण्याची हौसच आहे

 

नोकरीतली दगदग सरली निवांत जगणे

लष्करच्या रोट्या करण्याची हौसच आहे

 

शंभूधनुष्या बाण लावणे छंद असे हा

सूर्याचा गोळा गिळण्याची हौसच आहे

 

© सौ. गौरी सुभाष गाडेकर

संपर्क –  1/602, कैरव, जी. ई. लिंक्स, राम मंदिर रोड, गोरेगाव (पश्चिम), मुंबई 400104.

फोन नं. 9820206306

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

☆ कवितेचा उत्सव ☆ मन-क्षेत्र ☆ सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे ☆

मनाच्या भूमीची,

भाजावण केली!

जलाच्या विरहात,

कोळपून गेली!

 

मनाची ही भूमी,

विचारांची पेरणी!

भावनेचे पाणी,

बीज अंकुरे झणी!

 

मन निर्मळ क्षेत्र,

बी असे निमित्तमात्र!

उगवेल मन चित्र,

वेल अंबरी जाईल!

 

मना नाही आधार,

राही अस्थिर, बेजार!

मनोवेलीला माझ्या,

फळे येती नाजूक फार!

 

मनाशी एकरूप,

देह आणि आत्मा!

त्यांच्या ठायी राही,

अक्षय परमात्मा!

 

© सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

सुश्री दीप्ती कुलकर्णी

☆ कवितेचा उत्सव ☆ स्मृती यात्रा ☆ सुश्री दीप्ती कुलकर्णी☆ 

प्रवास  असाही न संपणारा

अज्ञान दूर सारणारा,

तिमिराला भेदणारा,

ज्ञानदीपाने तेजाळणारा.

 

विद्या,व्यासंग जपणारा,

चौसष्ट कला जोपासणारा,

कलापू्र्तीसाठी झटणारा.

 

मरगळ दूर लोटणारा,

मन प्रसन्न करणारा.,

लक्ष ज्योती प्रकाणारा.

 

मानवतेसाठी झगडणारा,

सहप्रवाशास जपणारा,

अक्षय आनंद लुटणारा.

 

 © सुश्री दीप्ती कुलकर्णी

कोल्हापूर

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

☆ कवितेचा उत्सव ☆ चारोळ्या ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆

[1]

पहाटेचा मंगलमय प्रहर

झाला गजर खोचला पदर

गृहकृत्याला करायला हसत

आपलेपणाने स्वतः हजर

[2]

झटकून घालत चादरीच्या घड्या

आळसाला दूर पळवते

अंगण झाडून काढतानाच

अमंगल सारे कचऱ्यात टाकते

[3]

कोरड्या पिठाला ओलावा देत

करते मळून नरम गोळा

लाटून गरम तव्यावर जाता

टम्म् फुगतात सोसत झळा

[4]

खसाखसा भाज्या चिरून

खमंग फोडणीत ठेवते शिजत

अतरंग एकत्र मिसळत

खुमासदार सारं असतं घडत

[5]

बागेमघे ठेवते पाणी अन शित्

चिमणपाखरू चिवचिवत येतं

अंगण सार बोलक होतं

घरातल्या बाळाला बाळसं येतं

 

©  सुश्री नीलांबरी शिर्के

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

सौ.नीलम माणगावे

☆ कवितेचा उत्सव ☆ सांधेजोड ☆ सौ.नीलम माणगावे ☆ 

त्याच्या पांढऱ्या राजाला

मी असं कोंडीत पकडलं,

की एक पाऊल उचलणं त्याला कठीण होऊन बसलं

शरणागती पत्करून मागे जावं,

तर माझा घोडा

अडीच पावलं टाकून त्याला मारायला तयार होता

कसाही वार करण्याच्या पवित्र्यात

उजवीकडे प्रधानाने रस्ता आडवला होता

डावीकडे लांबवर तिरक्या चालीचा उंट

टपूनच बसलेला

बाकी सभोवती त्याच्याच सैन्याने त्याचा रस्ता रोखलेला

आता हरण्याशिवाय पर्याय नव्हता

बचावाच्या भूमिकेतून त्याने पुन्हा , चेक देऊन

खिंड लढवणार्या माझ्या सशक्त हत्तीला मारून

आपला रस्ता मोकळा केला

आणि त्याचक्षणी

माझ्या छोटुल्या प्याद्याने

त्याच्या राजाला उडवून टाकला

‘हरलास, तुझा राजा मेला..’मी म्हणताच

पडलं तरी नाक वर च्या अविर्भावात तो म्हणाला,

‘चल, आपण राजा नसताना खेळून पाहूया’

त्याच्या लक्षातही आलं नाही,

की जीवनात फक्त खेळच महत्त्वाचा नसतो

की नसते फक्त जीत

हरण्यातही गंमत असते

जोडीदाराच्या चेहऱ्यावरचा जेतेपदाचा आनंदही

बेड्या तोडण्याची नशा देते

खऱ्या अर्थाने.. ती सांधेजोड असते

मोकळ्या जागा भरून काढते

 

©  सुश्री नीलम माणगावे

जयसिंगपूर, जिल्हा कोल्हापूर

मो  9421200421

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

कविराज विजय यशवंत सातपुते

☆ विजय साहित्य – तुळशी विवाह ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆

कार्तिकाची एकादशी

त्रिपुरारी पौर्णिमेचा

कालखंड सौभाग्याचा

तुळशीच्या विवाहाचा.. !

वृंदा नामे पतिव्रता

तुळशीचे निजरूप

विष्णू कृपा लाभण्याला

विवाहाचे वाजे सूप. . . . !

हिंदू धर्म संस्कृतीने

तुळशीला दिला मान

शेषशायी विष्णू शोभे

वर तिचे पंचप्राण. . . . !

चिंचा, बोरे आवळ्याने

तुळशीची भरू ओटी.

ऊसमामा आणि वधू

फराळाची ठेव मोठी.

आरोग्याची वृंदावन

अंगणात सजवावे

सृजनाच्या सौभाग्यात

आनंदाने मिरवावे . . . . !

 

© विजय यशवंत सातपुते