Category: कवितेचा उत्सव 2

सौ. वृंदा गंभीर

कवितेचा उत्सव

☆ जीवनाचा अंत… ☆ सौ. वृंदा गंभीर ☆

☆

जिवनाचा अंत | सुखरूप व्हावा |

पुण्याचा हा ठेवा | मिळवावा ||1||

*

सुखाचा करावा | त्याग माणसाने |

जगाच्या दुःखाने | विव्हळावे ||2||

*

धरावी संगत | सज्जनाची जगी |

ईश्वराचे रंगी | रंगवावे ||3||

*

हर्षाने जगावे | कष्टाने झिजावे |

प्रेमाने वागावे | जीवनीया ||4||

*

नको हा संसार | असे मायाजाळ |

कसे येई बळ | कोण जाणे ||5||

*

अंतरीचा आत्मा | साक्ष देई मनी |

आध्यात्मा वाचुनी | काही नाही ||6||

*

मनाचे विचार | गुणी आचरण |

संस्कार जपणं | आचरावे ||7||

☆

© सौ. वृंदा पंकज गंभीर (दत्तकन्या)

न-हे, पुणे. – मो न. 8799843148

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री शरद कुलकर्णी

 कवितेचा उत्सव 

☆ रीतिरिवाज ऋतूचक्राचे… ☆ श्री शरद कुलकर्णी ☆

☆

संपून गेल्या वयाकडे थोडेस

वळून पहा.

गळून गेल्या पानाकडे पहात

वृक्षवत रहा.

वाटेवर की पावलांवर विश्वासावं,

मूलतः हा प्रश्न आहे.

वाटचाल कशी करावी

हा ज्याचात्याचा प्रश्न आहे.

ऋतुचक्राचे कांही रीतरिवाज

असतात.

पानगळीला कोणतेही आवाज

नसतात .

बाकी एवढ्याच घटना घडल्या .

तुम्ही दरवाजे बंद केले.

मीही मग खिडक्या मिटल्या.

☆

© श्री शरद  कुलकर्णी

मिरज

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

  चित्रकाव्य  

   बहावा… (विषय एकच… काव्ये तीन) सुश्री नीलांबरी शिर्के  – डॉ. सोनिया कस्तुरे – श्री आशिष बिवलकर ☆

( १ )

सुश्री नीलांबरी शिर्के

☆

हिरवा चुडा हातात लेऊन

झाड हळदुले नवरी झाले ..  की ..  

रविराजाने विसरून जाऊन

सुवर्ण घडे इथे ओतले

*

रखरखत्या उन्हात फिरता

दृश्य असे दृष्टीस पडता

निसर्ग संपन्नतेपुढे आपला

आपसुक झुकतोच ना माथा  

☆

© सुश्री नीलांबरी शिर्के

मो 8149144177

( २ )

डॉ.सोनिया कस्तुरे

☆

निसर्गाची गुढी | उभी उंच नभी 

तम, प्रखरता | नाही तमा मनी

*
डौलदार बांधा | हळद पिऊनी 

सोनेरी झुंबर | जणू नभांगणी

*

कोवळी नाजुक | हिरवी पालवी

अंगीखांदी कशी | मधून डोकावी

*
रुणझुण तिला | पवन डोलवी

गाणे सुखे गाते | रणरणत्या उन्ही

☆

© डॉ.सोनिया कस्तुरे

विश्रामबाग, जि. सांगली

भ्रमणध्वनी:- 9326818354

( ३ )

श्री आशिष बिवलकर   

☆

ऋतू चक्राचा

घेऊन सांगावा |

चैत्र पावलांनी,

फूलला बहावा |

*
ग्रीष्माचा कहर,

तापले माळरान |

पिवळ्या फुलांनी,

सजला तरु छान |

*
उकाड्याने हैराण,

जीवास लागे उमासा |

रंगांची चाले उधळण,

दृष्टीस मिळे दिलासा |

*
तरुवर लटकली झुंबरे,

तरुतळी गालिचा सुवर्ण |

उष्ण गंधीत समीर,

डुलती तालावर पर्ण |

*
रंगांनी रंगला बहावा,

नादच त्याचा खुळा |

निरंतर चालत असे,

निसर्गाचा सोहळा |

☆

© श्री आशिष  बिवलकर

बदलापूर

मो 9518942105

☆☆☆☆☆

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री आशिष मुळे

 कवितेचा उत्सव 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री मंजिरी येडूरकर

 कवितेचा उत्सव 

☆ आई अंगाई गातांना ☆ सौ.मंजिरी येडूरकर ☆

(आपण बाळांना नेहमीच अंगाई म्हणून झोपवतो. पण खरंच त्या बाळाला अंगाई ऐकताना काय वाटत असेल?)

☆

 गोड गळ्यातील सूर लघवी

लोभस माया झोका हलवी

स्वर्ग सुखाची जाणीव काना

आई अंगाई गाताना सूर  लाघवी

*

चंद्र, चांदण्या, काऊदादा अन् चिऊताई

कोण आले, कोण गेले, नाही कळले बाई

आपणही मग घेते ताना ——-

*

ठाऊक नाही गाईचे ते हंबरणे

मनी माऊचे लपलप दूध पिणे

विसरुनी जातो भूक हा तान्हा ——

*

तिन्हीसांजेला दिवा लाविता आई

भिती काळजातली दूर ही जाई

बोचे गादी, न रुचे पाळणा ——

*

आकांत मी करते, रडू कोसळते

उचलुनी घेता आपसूक हसते

ही तर जादू स्पर्शाची ना ——–

*

म्हणे लबाडा, लटक्या रागे, मांडीवर घेता

आणि कळते, खरेच आई, थकली आता

म्हणूनच झोपी जाई हा राणा ———-

☆

© सौ.मंजिरी येडूरकर

लेखिका व कवयित्री, मो – 9421096611

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

डॉ. सोनिया कस्तुरे

 कवितेचा उत्सव 

🍃 उंबरा 🍃 डॉ.सोनिया कस्तुरे ☆

☆

पाहिले मी जेव्हा त्याला

पापण्या नकळत झुकल्या

ढगाआड लपला सूर्य

पाकळ्या अलगद मिटल्या

*

व्याकूळ नजरेने मी

शोधत होते शब्द

बोलणे सुचले तरी,

विचार मनात स्तब्ध

*

तो मुक्त विवेकी होता

मज दडपण गहिरे होते

तो स्वच्छंद माणूस मोठा

मी उंबरा सोडत नव्हते.

*

ओठावर शब्द फुटेना

नजरा बोलत होत्या

अमाप साठून देखील

अबोल संवाद होता..

*

मानवी मनाला कसे

कोड्यात कुणी टाकले

निर्धोक भाव मनीचा

काळाने विपरीत लुटले

☆

© डॉ.सोनिया कस्तुरे

विश्रामबाग, जि. सांगली

भ्रमणध्वनी:- 9326818354

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री नीता कुलकर्णी

 कवितेचा उत्सव 

☆ “तुळस…” ☆ सुश्री नीता चंद्रकांत कुलकर्णी ☆

☆   

तुळशीचं बीजं लावलं मातीत

उगवून आली ती माझ्या अंगणात…

*

माझी हिरवी तुळस भराभरा वाढली

गळ्यात विठूच्या शोभाया लागली…

*

नैवेद्याचं ताट वाढून तयार केलं

तुळशीचं पान अलगद भातावर ठेवलं….

*

तुळस पाहिली की कृष्ण सखा आठवतो

एका पानाचं मोलं सांगून जातो…

*

तुळशीची माळ वारकरी घालतो

अभिमान संस्कृतीचा मनी जाणतो

*

झालं झाड मोठं आल्या तुळस मंजिरी…

हळुचं बीजं काढा पुढच्या झाडाची तयारी…

*

वाळलेल्या काड्या नीट जपून ठेवू

त्याचीच काडवात देवा पुढे लावू….

*

अशी ही तुळस घरोघरी असू दे ग बाई

जपा वारसा संस्कृतीचा ती शिकवून जाई….

☆

© सुश्री नीता चंद्रकांत कुलकर्णी

मो 9763631255

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री विनायक कुलकर्णी

 कवितेचा उत्सव  

☆ गझल पंचमी… ☆ श्री विनायक कुलकर्णी ☆ 

[वृत्त..आनंदकंद]

☆

गाता मला न आले घेऊन ताल गेले

आले नवे गुलाबी इरसाल साल गेले

*

खोट्यास मी म्हणालो खोटे कुठे बिघडले

देऊन दोष मजला फुगवून गाल गेले

*

राबून पाहिले पण फळ नेमके मिळेना

गाभा कुणी हडपला ठेवून साल गेले

*

काळापुढे कुणाचा काही उपाय नाही

रेट्यात त्या क्षणांच्या कित्येक लाल गेले

*

उधळावयास माझ्या अटकाव खास होता

तट्टू म्हणून मजला ठोकून नाल गेले

☆

© श्री विनायक कुलकर्णी

मो – 8600081092

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सौ शालिनी जोशी

 कवितेचा उत्सव  

☆ फुलांची रंगपंचमी… ☆ सौ शालिनी जोशी ☆

☆

आज बागेत सभा भरली फुलझाडांची

प्रत्येक फुल सांगे महती आपल्या रंगाची

*

तगरी म्हणे पांढरा शुभ्र रंग माझा जाणा

तोच पावित्र्य स्वच्छता आणि ताजेपणा

*

जास्वंदी म्हणे भडक लाल रंग माझा असे

तोच रागात आणि प्रेमात साथीला असे

*

अबोलीला कौतुक आपल्या केशरी रंगाचे

जो प्रतीक ऊर्जा आणि त्यागाचे

*

शेवंती मिरवी रंग धम्मक पिवळा

जो आशा आणि आनंदाचा मेळा

*

निळी गोकर्ण म्हणे रंग माझा आभाळाचा

तोच खरा ठेवा गुढता आणि विश्वासाचा

*

गुलाबी गुलाब गालावर फुलतो

शृंगारा बरोबर निरागसताही दाखवतो

*

शेवटी पाने सळसळलई, पुरे तुमची बडबड नुसती

हिरवा रंगच देतो खरी सकारात्मकता आणि शांती

☆

©  सौ. शालिनी जोशी

संपर्क – फ्लेट न .3 .राधाप्रिया  टेरेसेस, समर्थपथ, प्रतिज्ञा मंगल कार्यालयाजवळ, कर्वेनगर, पुणे, 411052.

मोबाईल नं.—9850909383

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ.मंजुषा मुळे/सौ.गौरी गाडेकर≈