Category: कवितेचा उत्सव 2

श्री हरिश्चंद्र कोठावदे

 कवितेचा उत्सव 

☆ बेपत्ता… ☆ श्री हरिश्चंद्र कोठावदे ☆ 

(वृत्त : पादाकुलक)

किती दिसांनी त्यक्त मंदिरी

येवुन कोणी दिवा लावला

घंटानादे ढळे समाधी

मूर्तीमधला देव जागला !

 

तुडुंब भरल्या कृष्णघनांचे

किती दिसांनी ऊर मोकळे

चिंब धरित्री भिनल्या धारा

नवसृजनाचे पुन्हा सोहळे 

 

इतिहासाची गहाळ पाने

पत्ता शोधित आली दारी

दंतकथांचे हो पारायण

नवसमराची पुन्हा तयारी !

   

 किती दिसांनी दुभंग वारुळ

 एक तपाची होय सांगता

 नवीन स्पंदन,नव संजीवन

 नवा अनंत नि उरात आता !

© श्री हरिश्चंद्र कोठावदे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

मेहबूब जमादार 

 कवितेचा उत्सव 

☆ दिवा… ☆ 🖋 मेहबूब जमादार ☆

दिव्यांच्या झगमगाटाने उजळून गेलं गाव

जिथे अंधार आहे तिथे एक तरी दिवा लाव  …

 

जेथे नको तेथे आपण असते सांडलेले

नको असलेले सारे  नको तेथे मांडलेले

पाहिली गरिबी की खरंच काळीज घेत ठाव

जिथे अंधार आहे तिथे एक तरी दिवा लाव…1

 

पाहिले जगाकडे पण त्यांची रीतच न्यारी

समजावले किती पण सर्वांना संपत्ती प्यारी

मतलबी या दुनियेत सापडेना एकही साव

जिथे अंधार आहे तिथे एक तरी दिवा लाव…2

 

सुसंस्कृत विचाराचं नाही राहील झाड

कितीही बोललो तरी निघेना  जुनीच राड

इच्छित स्थळी जाण्यास  अपुरी पडते धाव

जिथे अंधार आहे तिथे एक तरी दिवा लाव…3

 

हल्ली पाऊस  कसाही केव्हाही पडत असतो

चतकोर तुकड्यासाठी माणूसही  नडत असतो

पहा कुठल्या यादीत दिसतय का? गरिबाचं नाव

जिथे अंधार आहे तिथे एक तरी दिवा लाव  ...4

 

करा तुम्ही दीपोत्सव पण  झोपडीकडे हि पहा

जा वृद्धाश्रमाकडे आणि तिथे एक दिवस राहा

सेवा करता त्यांची तुम्हाला तिथेच सापडेल देव…5

जिथे अंधार आहे तिथे एक तरी दिवा लाव …

 

– मेहबूब जमादार

मु -कासमवाडी पो .पे ठ  जि .सांगली

मो .9970900243

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्रीशैल चौगुले

 कवितेचा उत्सव 

☆ मनमोर… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

असा मोर नाचे

फुलवून पिसारा

रंगून जाई धरा

नि सृष्टीचा पसारा.

 

तृण-तृण मन

भाव होई गगन

नाचता नाचता

अश्रू जीव सृजन.

 

पाखर परती

सांज धुंदल्या वाटा

मोरची हृदय

सजल्या घन छटा.

 

हरित नक्षिचे

बहार रंग अंग

ऊंच मान डौल

प्रीय तुरा श्रीरंग.

© श्रीशैल चौगुले

९६७३०१२०९०

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री आशिष मुळे

 

खेळून खेळून लपंडाव कंटाळलो आहे

घेऊन सारखं सारखं राज्य वैतागलो आहे

भिंतीमागे कधी साद देतोस अनाहत नादात

नेहमी भासवतोस भास शब्दांच्या गवतात

धरायला जातो तुला जेव्हा झाडामागे

दिसतात तेव्हा विंचू लपलेले दगडामागे

ती माया मला नेहमी लांबून खिजवते

धावतो मग चिडून तुझ्या त्या मैत्रिणीच्या मागे

 

तुला फसवून बाहेर आणायला काय नाही केलं

गोड गोड स्तुती करणारी तुझी गाणी म्हटली

मंत्रमुग्ध करणारी सुगंधी काडी जाळली

पण तू आहेस आपल्या सगळ्यात हुशार

घेत नाहीस सहजी कोणाचाही कैवार

खरं सांगू, मला तुझा फायदा नको आहे

फक्त हात तुझ्या दोस्तीचा हवा आहे

 

पुरे झाला रे आता हा लपंडावाचा त्रागा

फिरवल्यासना मला सगळ्या जागा

किती काळ झाला आपण खेळतोय

याचा काहीच हिशोब नाहीये

किती वेळ अजून खेळणारे

याचा काहीच अंदाज नाहीये

जाऊ रे आता परत आपल्या घरी

संपव क्षणात तुझ्या माझ्यातली दरी…

© श्री आशिष मुळे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सौ.मंजुषा सुधीर आफळे

 कवितेचा उत्सव 

☆ कवडसा… ☆ सौ.मंजुषा सुधीर आफळे ☆

कवडसा असा

“तो” धावत  येई

सायं-संध्या त्यास

किती, घाई घाई

 

देव्हाऱ्यात देव

भेटता लोळण

चरण स्पर्शूनी

गोड आळवण

 

तेजाळती क्षण

भारावले मन

नेत्र ही दिपले

ओजस हा दिन

 

गवसला सूर

तृप्तीत सुखाचा

सृजन सोहळा

अजब सृष्टीचा

 

“देव” ही हसले

भाग्य उजळले

नतमस्तक मी

निःशब्द बोलले

 

आशीर्वाद मज

द्यावा हो सत्वर

सुख शांती नांदो

इथे निरंतर

 

सेवा कामी तन

सतत झिजावे

इतुकेच आता

मनात ठसावे.

 

© सौ.मंजुषा सुधीर आफळे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈