Category: कवितेचा उत्सव 2

सौ. ज्योती कुळकर्णी 

 कवितेचा उत्सव 

☆ माघाची थंडी ..☆ सौ. ज्योती कुळकर्णी ☆  

☆

माघामधली थंडी केवढी सोसना बाई

बळीराजाचं सोनं घेतलं बनवली रजई

*

शेतकर्‍याचं जिणं किरपा हो अस्मानी

मालाला त्याच्या भाव दया सुलतानी

पैका नसता त्याला माल इकायची घाई

बळीराजाचं सोनं घेतलं बनवली रजई

*

कष्टानं फुलवितो बाई माजा भावं शेती

पांढरं सोनं पिकवितो काळी काळी माती

पान्याचा धिंगाना उरलं सुरलं हाटात नेई

बळीराजाचं सोनं घेतलं बनवली रजई

*

धनी माझं घरी आलं शेकोटीला बसलं

भाकर अन चटणी खाऊन मन तृप्त जालं

निजायला मी मग हंथरली हो चटई

बळीराजाचं सोनं घेतलं बनवली रजई

*

माघामधली थंडी केवढी सोसना बाई

बळीराजाचं सोनं घेतलं बनवली रजई

 ☆

© सौ. ज्योती कुळकर्णी

अकोला

मोबा. नं. ९८२२१०९६२४

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्रीशैल चौगुले

 कवितेचा उत्सव 

☆ विलाप… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

☆

तुझे-माझे म्हणता-म्हणता

निघून जाते सारे आयुष्य

मनातले संकल्प-विकल्प

मागे पडून राहे भविष्य.

*

अल्लड मेळा तारुण्य शाळा

वाट ऋणांची करे सोबत

हृदयी पक्षी विरह स्मृती

कधी काळांचे खेळ नौबत.

*

असे आभाळ नयनी दाटे

पुन्हा मिठीत सत्य दर्पण

जर्जर पाहून धीर सुटे

तेंव्हा मी पण दुःखा अर्पण.

 ☆

© श्रीशैल चौगुले

श्री आशिष  बिवलकर

  चित्रकाव्य  

शेवटी हात रिकामेच…  श्री आशिष  बिवलकर ☆

☆

जोडून कवडी कवडी,

व्यवसाय धंदा वाढवत नेला।

सारं काही सोडून येथे,

रिकाम्या हाती एकटाच तो गेला।

*

दिलखुलास स्वभाव त्याचा,

एक एक माणूस जोडत गेला।

साध्या मराठी माणसाचा,

दिलदार शेट नकळतच झाला।

*

अपार कष्ट उपसले त्याने,

नशीब देत गेलं त्याला साथ।

धावपळीत विसरला मात्र,

उत्तम आरोग्याची मुख्य बात।

*

अक्षम्य दुर्लक्ष केलं स्वतःकडे,

हात पाय पसरण्याचा लागला ध्यास।

काय लागत जगायला जगी,

सुखाची निद्रा आणि खळगीत घास।

*

उत्तम आरोग्य -कौटुंबिक स्वास्थ्य,

यावर असते जीवनाची खरी भिस्त।

बाकी कमावणं -गमावणं गौण सारं,

मोह टाळायाची असायला हवी शिस्त।

*

प्रत्येकाने काही क्षण थांबून जरा,

स्वतः आत्मचिंतन नक्कीच करावं।

कुठे होतो-कुठे आहे-कुठे जायचं,

आध्यात्मिक विचार करुन ठरवावं।

*

प्रत्येक जन्माला येणारा,

कधी ना कधी जाणारच असतो।

मृत्यू सर्वांग सोहळा,

काळ जगाला दाखवतच राहतो।

☆

वास्तवरंग

© श्री आशिष  बिवलकर

बदलापूर

मो 9518942105

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री तुकाराम दादा पाटील

 कवितेचा उत्सव 

☆ काळोख… ☆ प्रा तुकाराम दादा पाटील ☆

☆

मी संत कुळीचा झालो संतांच्या सहवासाने

मन झाले साक्षात्कारी भक्तीच्या अभिमानाने

 *

नादान जगाचे वारे घोंगावत होते भवती

मज वास्तव कळले माझे गाथेची वाचत पाने

 *

भवसागर ओलांडाया झालीच तयारी होती

देहाची सुंदर नौका तरताना आनंदाने

 *

काळोख गडद करणारे होतेच बिलंदर काही

त्यांनीच ठरवल्या जाती स्वार्थाच्या हव्यासाने

 *

भलतेच कुणी तर होते समतेला तुडवत पायी

त्यानीच ठरवल्या जाती स्वार्थाच्या हव्यासाने

 *

आताही होते आहे रणकंदन भलते येथे

सोसावे कितपत कोणी हे सगळे अपमानाने

 *

खोट्याच्या वाजे डंका सत्याला नाही थारा‌

हे घडते सारे आहे कोणाच्या कर्तृत्वाने

☆

© प्रा. तुकाराम दादा पाटील

मुळचा पत्ता  –  मु.पो. भोसे  ता.मिरज  जि.सांगली

सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३

दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर ≈

श्री प्रमोद वामन वर्तक

 कवितेचा उत्सव  

सायं छटा !  श्री प्रमो वामन वर्तक  

☆

घडे सप्तरंगांचे आकाशी

सांडती बघा मावळतीला,

आटपून आपली दिनचर्या

रवीराज चालले अस्ताला !

*

निरोप घेता घेता अवनीचा

मुख अवलोकी सागरात,

शांतजल चंदेरी चमचमते

बनून आरसा देतसे साथ !

*

रंग केशरी मावळतीचा

शोभा वाढवी किनाऱ्याची,

पिवळ्या बनी केतकीच्या

होई सळसळ वाऱ्याची !

*

परतू लागती घरट्यातूनी

पक्षी पिलांच्या आठवाने,

वाट परतीची चाले गोधन

आता पाडसांच्या ओढीने !

*

पावता अंतर्धान नारायण

साम्राज्य पसरेल रजनीचे,

सुरु होईल राज्य रानोमाळी

बागडणाऱ्या निशाचरांचे !

बागडणाऱ्या निशाचरांचे !

☆

© श्री प्रमोद वामन वर्तक

संपर्क – दोस्ती इम्पिरिया, ग्रेशिया A 702, मानपाडा, ठाणे (प.) – 400610 

मो – 9892561086 ई-मेल – [email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री नीलांबरी शिर्के

सौ राधिका भांडारकर

 कवितेचा उत्सव 

☆ “आयुष्याच्या ताम्रपटावर…” ☆ सौ राधिका भांडारकर ☆

☆

धूळ झटकता पटलावरची

लख्खच सारे दिसू लागले

जरी दडवले होते काही

सारेच कसे पुन्हा उजळले॥१॥

*

 वाटेवरचे क्षण काटेरी

 तसेच काही आनंदाचे

 पुन्हा एकदा त्यात हरवले

 सुटले धागे सुखदुःखाचे॥२॥

*

 मुठीत वाळू हळू सांडली

 प्रीत अव्यक्त मनात दडली

काळजातली हुरहुर सारी

आवेगाने कशी दाटली ॥३॥

*

निष्ठा साऱ्या मी बाळगल्या

देणी घेणी चुकती केली

बाकी सारे शून्य जाहले

आता कसली भीती नुरली॥४॥

*

आयुष्याच्या ताम्रपटावर

 एक ओळ ती होती धूसर

शब्द प्रितीचे कोवळ्यातले

तिथे राहिले कसे आजवर

☆

© सौ. राधिका भांडारकर

ई ८०५ रोहन तरंग, वाकड पुणे ४११०५७

मो. ९४२१५२३६६९

[email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सौ. वृंदा गंभीर

कवितेचा उत्सव

☆ एकदातरी भेटशील ना?… ☆ सौ. वृंदा गंभीर ☆

☆

एकदा भेटायचं रे तुला

मनातील भरभरून बोलायचं

जीवनातील सुख दुःखाच्या गोष्टी

सांगायच्या… 

 

डोळ्यातील आसवं तुझ्या खांद्यावर

रिचवायचे

भेटशील ना एकदा, देशील ना खांदा

तुझ्या प्रेमात न्हाऊन निघायचं

सोबत सगळेच आहेत पण मनाला

काय वाटत माहित नाही

तुझ्या जवळच मन मोकळं करायचं

तुझ्याकडे का मन ओढ घेत कळतं नाही

तुझ्यात काहीतरी स्पेशल दिसतं

या वेड्या मनाला काही आवरणं

होत नाही

तुझी आठवण मनातून जात नाही

तुला भेटल्याशिवाय राहवत नाही

सांग ना, एकदातरी भेटशील ना

मन मोकळं करायला थोडी जागा देशील ना?

☆

© सौ. वृंदा पंकज गंभीर (दत्तकन्या)

न-हे, पुणे. – मो न. 8799843148

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री अपर्णा परांजपे

 कवितेचा उत्सव 

☆  गंगासागर…. 💧🌊💧 ☆ सुश्री अपर्णा परांजपे ☆

☆

कडे कपारी कापत कापत

का पुढे धावते?

नितळ निर्मळ रुप असोनी

का चिखल झेलते?

 

थांबून स्तब्ध मी तळे न रहाता

पुढे पुढे चालते

वाटेवरल्या तहानलेल्या जीवास तृप्त करते

 

जीवन दान हे देत असता

कर्तव्य पूर्ती करणे

खाच खळगे काही न त्याचे परोपकारी जीवन करणे

 

माझे माझे मी मी करूनी

तळे बनावे का?

देतच रहावे असे करोनी

कल्याण करावे का?

 

प्रश्न नाही उत्तर नाही

फक्त पुढे जायचे

ही धाव ही आतून असते

न्यून न घडायचे..

 

मार्ग खडतर तरीही सुखमय

गती अशी पकडता

सुखमय वाटे प्रवास केवळ

निर्विकार असता…

 

ओढ कशाची काही नकळे केवळ पुढे धावता

प्रशांत जलाशय समोर दिसता भय वाटे चित्ता

 

काय करावे कसे करावे मार्ग मागचा नाही

पुढे जलाशय उभा ठाकला

बुध्दी चालत नाही.

 

आत शिरावे दुसरे काही अस्तित्वच नाही

मी माझे जे काही आहे

शिल्लक काही नाही..

 

पुढे चालणे हे जे जीवन

चूक का असावे वाटे

रत्नाकर मज खुणावतो ही

सार्थकताही वाटे

 

विलीन होणे दुसरा मार्ग न माझ्यापुढती आता

हतबलता ही नाही मात्र

कृतकृत्य वाटे आता…

 

खडतर वाटा पार कराव्या का वाटत होत्या

न दिसणारा बलाढ्य सागर

आतुर वाटे आता..

 

देता देता प्रवास होता

माझे मज दिसले

धाव‌ कशाची होती माझी

आज मला कळले..

 

मी मी करून देता देता

अभिमान उरी ठसला

समोर सागर उभा ठाकला

अभिमान गळोनी पडला..

 

भय दाटले मनात किंचित कसे शिरावे कवेत

माझे मी पण क्षणात संपून

जाईल त्याच्या आत..

 

केलेल्या उपकाराची फेड करण्या ही सुसंधी खरी

निर्विकार होऊनी घेतली

क्षणात समुद्री उडी..

 

मी न सरिता आता मर्यादित जलप्रवाह

अमर्याद विस्तीर्ण जलाशय

प्रशांत नीरव स्तब्ध..

 

गोड असोनी विलीन होऊन

खारट झाले आता

सामान्यातून असामान्याचा हा प्रवास थांबला आता…

 

फक्त किनारी सुख पेरणे गौण वाटले आता

पूर्ण जगाची तृष्णा रिझवू

मिळून “सागर सरिता”…🌧️

☆ 

🌹 भगवंत हृदयस्थ आहे 🌹

© सुश्री अपर्णा परांजपे

कात्रज, पुणे

मो. 9503045495

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈