मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ स्वातंत्र्यवीर सावरकर ☆ सौ.ज्योत्स्ना तानवडे

सौ.ज्योत्स्ना तानवडे

? कवितेचा उत्सव ?

☆ स्वातंत्र्यवीर सावरकर ☆ सौ.ज्योत्स्ना तानवडे ☆ 

बॅरिस्टर होताच घेतले मातृभूचे वकीलपत्र

प्राणाहूनही प्रिय होते जन्मभूमीचे स्वातंत्र्य ||

 

मनी नित्य खूपत होती पारतंत्र्याची बेडी

क्रांतीस्तव सागरात बेधडक घेतली उडी ||

 

अंधारकोठडी एकांतात काव्यप्रतिभा फुलली

जनमानस जागृतीस्तव लेखणी दिव्य चालली ||

 

कोलू पिसला, कष्ट झेलले देश मुक्त झाला

समतेसाठी विज्ञानाचा पुरोगामी लढा दिला ||

 

तरुणपणातच केली मातृभूमीवर पतंगप्रीती

स्वातंत्र्यवीर सावरकरांची अनुपम देशभक्ती ||

 

स्वातंत्र्यवीर सावरकरांना विनम्र अभिवादन.?? २८मे २०२१

 

© सौ. ज्योत्स्ना तानवडे

वारजे, पुणे.५८

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ क्वारंटीनचा अखेरचा दिवस .. ☆ डाॕ संगीता गोडबोले

 डाॕ संगीता गोडबोले 

? कवितेचा उत्सव ?

☆ क्वारंटीनचा अखेरचा दिवस .. ☆  डाॕ संगीता गोडबोले  ☆ 

 

बाहेर पाऊस पडतोय ..

आचके दिल्यासारखा ..

उगीचच कावायला झालं ..

अरे पड की जरा रपारपा ..

घे जरा मोठा श्वास ..

आणि सोड जोराने ..

आॕक्सिजन लेव्हल वाढायला नको का?

पाऊस भांबावलेला ..

म्हणजे ..

मी नक्की काय करायचं ?

या प्रश्नासरशी ..

दचकून बाहेर पाहिलं

खिडकीतून ..

खरंच ..

मला नेमकं काय सांगायचं होतं ?

आणि नेमकं कुणाला ?

मजेनं रमतगमत येणाऱ्या पावसाला ?

की सगळे प्रयत्न करुनही आॕक्सिजन लेव्हल कमीच रहाणाऱ्या ..

त्या कुणाला ?

 

पाऊस भेदरुन बिचारा..

पुरताच थांबला ..

वर आभाळ गच्च गच्च भरलेलं ..

डोळ्यांच्या कडांचा उंबरठा ओलांडायचं धाडस न करता ..

अडलेला पाऊस ..

तो ही तसाच ..

सारंच अंधुक ..अंधारलेलं ..

 

आतून भरून आलंय ..

 

पुन्हा कधी दिसणार  माझं घर ?

 

हे असं ..

 

‘सगळे’ असूनही ..

 

वाट्याला आलेलं एकाकीपण ..

 

सगळीच उलथापालथ..

आयुष्याची ..

नात्यांची ..

सावरायला वेळ द्यायला हवा ..

होईल स्थिरस्थावर कदाचित  ..

 

ढगांनी ओथंबून तरी किती काळ रहावं ?

 

पुन्हा एकवार रिमझिमता पाऊस ..

आनंदाचा वर्षाव करणारा ..

आॕक्सिजन लेव्हलही ..

नाॕर्मल झालीय

 

डोळ्यांच्या कडांचं ..

पाण्याच्या थेंबांचं ओझंही ..

नाहीसं झालंय .

 

कोव्हिडला हरवण्यात यश आलय ..

बस्स ..आत्ता ..इतकंच पुरेसं आहे .

 

शब्दसखी

© डाॕ संगीता गोडबोले

कल्याण .

 

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

 

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆  श्रध्दांजली – वीर सावरकरांना.. ☆ सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

? कवितेचा उत्सव ?

☆ श्रध्दांजली – वीर सावरकरांना.. ☆ सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे ☆ 

देश स्वातंत्र्यास्तव झगडला खरा हा योगी!

ते वीर सावरकर होतेच निस्वार्थी अन् त्यागी!

तो दुस्तर कारावास भोगला आनंदे त्यांनी!

देशास्तव वर्षे अकरा व्यतीत केली अंदमानी!

 

संसार सोडूनी मांडला देशभक्ती चा संसार!

आहुती दिली सुखाची या देशासाठी अपार!

समज दिली यमुनेला देऊनी उच्च विचार!

चिमण्या- कावळ्या सम नसे आपुला जगी संसार!

 

मन कठिण करी वज्रासम त्या भोगीता यातना!

परी कुसुमादपि कोमल व्यक्त करी भावना!

काव्यसंपदा ही जणू ठेवच   दिली सर्वांना!

दाऊन दिले जगी अमर उदाहरण देशभक्तांना!

 

स्वातंत्र्योत्तर आली उपेक्षाच जरी पदरी!

ना खंत तयाची दाखवली जन दरबारी!

घेतला वसा समाजसेवेचा जो मनी!

उध्दारास्तव  अखंड झटला तो मुकूटमणी!

 

प्रणाम माझे करिते मी,

  त्या स्वातंत्र्य वीरा मन्मनी!

उंचावली ज्याने मान आपल्या,

 भारत मातेची या जनी!

 

© सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ स्वातंत्र्यवीर विनायक दामोदर सावरकर आदरांजली ☆ सौ. नीला देवल

सौ. नीला देवल

? कवितेचा उत्सव ?

☆ स्वातंत्र्यवीर विनायक दामोदर सावरकर आदरांजली ☆ सौ. नीला देवल ☆ 

वि विनायक नाम ज्यांच्या विद्वत्तेचे

ना नावासम शारदेच्या वरद हस्ताचे

 यज्ञ कुंडी स्वातंत्र्याच्या समिधा आयुष्याच्या

करी यत्न्य अखंड जाती नष्ट तेचा

दा दाता समृद्ध मराठी शब्द भांडाराचा

मो मोह त्यागिला उच्च बॅरिस्टर पदवीचा

 दशांगुळे रथ प्रतिभेचा दौडत काव्य निर्मिले कमला

रवी तेजा सम प्रखर विचारी समाज सुधारक गमला

सा सावरले पतीता पावन केले जाती नश्टूनी ऐसा साधक

 वक्ता, द्रष्टा, जन प्रबोधक, भाषा शुद्धी कार

रत अविरत स्वातंत्र्य ध्यास करण्या स्वप्न साकार

करुनी त्या ग संसाराचा ब्रिटिशांना चारी ले खडे

रवि शाशिही लज्जित झाले या दिव्य प्रखर तेजा पुढे

 

नरशार्दुल, कवी, लेखक, नाटक कार, भारत भूचा रत्नमनी

नेता, झुंजार स्वातंत्र्यवीर एकमेव ते नाव ओठावर

विनायक दामोदर सावरकर.

 

© सौ. नीला देवल

९६७३०१२०९०

Email:- [email protected]

 

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ तगमग… ☆ प्रा. सौ. सुमती पवार

प्रा. सौ. सुमती पवार 

? कवितेचा उत्सव ?

☆ तगमग… ☆ प्रा. सौ. सुमती पवार ☆ 

वेदनांचे सल आता कोंभ झाले देवा

खुड ना वेळीच त्यांना,घालू नको हवा …

नको करू मोठे त्यांना,जेरीस आले जग

विश्वभर सारी देवा, तग मग तग मग …

 

तुझ्या घरातला प्राण,प्राणवायुच संपला

कुबेराचा धनसाठा असाकसा हरपला ?

वटवाघळेच जणू, घरोघरी विसावली

अशी कशी बनली रे, विष झाली ही साऊली ?

 

लाटांवरी येती लाटा, भुई सपाट करती

अशी कशी कर्मगती, अशी कोणती रे नीती ?

जीव घालून जन्माला, का रे असा भिववतो

तुझे तांडव पाहता, जीव मेटाकुटी येतो….

 

जीवापासून तू जीव, प्रेमपाश गुंफियले

एका बीजापासूनी तू, विश्व सारे निर्मियले

एवढी का वक्रदृष्टी,तुझा एवढा का कोप?

साऱ्या दुनियेची पहा,कशी उडविली झोप

 

कसे समजावू तुला?जाता आपुले माणूस

आरपार जातो बाण,दु:ख्ख बनते रे विष

वाताहत घरोघरी,इतका तू अमानुष

गाव गाव पछाडले,जणू पोखरते घूस …

 

थयथयाट हा तुझा, देवा पचतच नाही

लेकरांना मारते ती, कशी असेल रे आई?

सारा संसारच तुझा,कर बाबा मनमानी

आम्ही सांगणारे कोण?….

                  साऱ्या विश्वाचा तू धनी ….

 

© प्रा.सौ.सुमती पवार ,नाशिक

(९७६३६०५६४२)

[email protected]

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ सुजित साहित्य # 74 – आई…! ☆ श्री सुजित कदम

श्री सुजित कदम

☆ साप्ताहिक स्तंभ – सुजित साहित्य #74 ☆ 

☆ आई…! ☆ 

माझ्यासाठी किती राबते माझी आई

जगण्याचे मज धडे शिकवते माझी आई

तिची कविता मला कधी ही जमली नाही

अक्षरांची ही ओळख बनते माझी आई…!

 

अंधाराचा उजेड बनते माझी आई

दु:खाला ही सुखात ठेवे माझी आई

कित्तेक आले वादळ वारे हरली नाही

सूर्या चा ही प्रकाश बनते माझी आई…!

 

देवा समान मला भासते माझी आई

स्वप्नांना ही पंख लावते माझी आई

किती लिहते किती पुसते आयुष्याला

परिस्थिती ला सहज हरवते माझी आई…!

 

ठेच लागता धावत येते माझी आई

जखमेवरची हळवी फुंकर माझी आई

तिच्या मनाचे दुःख कुणाला दिसले नाही

सहजच हसते कधी न रडते माझी आई…!

 

अथांग सागर अथांग ममता माझी आई

मंदिरातली आहे समई माझी आई

माझी आई मज अजूनही कळली नाही

रोज नव्याने मला भेटते माझी आई…!

 

© सुजित कदम

पुणे, महाराष्ट्र

मो.७२७६२८२६२६

 

 

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ चारोळ्या ☆ श्री अनंत गाडगीळ

? कवितेचा उत्सव ?

☆ चारोळ्या ☆ श्री अनंत गाडगीळ  ☆ 

(- अनंता.)

तुझे मोठे मोठे डोळे

अन् खळीदार हसू..

सांग तू मला आता

हे सारं मी कसं सोसू?

 

वस्तुस्थिती

मी तितका काही वाईट नाही

जितका की लोक सांगतात..

माझे नशीबच वाईट आहे अन् 

बाकीची आग लोकं लावतात .

 

हाय रे हाय

एक तर विरहाचे दुःख आहे

आणि वर एकटेपणा छळतो

तू आता ये ना लवकर इकडे..

नाहीतर इथे माझा प्राण जातो!

 

बायको

मला समजले लग्नानंतर..

बायको म्हणजे असते काय?

ती तर संसाराचा सरव्यवस्थापक..

तिच्याशिवाय कुणाचे चालते काय?

 

कविता

कविता म्हणजे भावनांची संहिता

अंतर्मनातील विचारांची सुबकता

साच्यात बसवलेली आकर्षकता..

विचारप्रवण करणारी कलात्मकता!

 

वास्तव

किती समुद्र सामावलेत तिच्या डोळ्यांत…

जितकी वादळे दडलीत तिच्या मूकपणात!

जर तिच्या भाववादळांचा उल्लेख केलात

तर तिच्या डोळ्यांतून समुद्र वाहत येतात.!

 

वास्तव

परिस्थितीच प्रत्येक माणसाला

आपले प्यादे बनवत असते मात्र

काही माणसे वजीर असतात जी

परिस्थितीला बदलवत असतात!

                                 — अनंता.

© श्री अनंत नारायण गाडगीळ

सांगली.

मो. 92712 96109.

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ कवितेच्या प्रदेशात # 94 ☆ आत्मसाक्षात्कार – भाग -1 ☆ सुश्री प्रभा सोनवणे

सुश्री प्रभा सोनवणे

(आप  प्रत्येक बुधवार को सुश्री प्रभा सोनवणे जी  के उत्कृष्ट साहित्य को  साप्ताहिक स्तम्भ  – “कवितेच्या प्रदेशात” पढ़ सकते  हैं।)

 

☆ साप्ताहिक स्तम्भ – कवितेच्या प्रदेशात # 94☆

☆ आत्मसाक्षात्कार – भाग -1 ☆ 

आम्ही कुलिनांच्या कन्या

महाराष्ट्र साहित्य परिषदेच्या सभागृहात अखिल भारतीय महिला दिनाच्या निमित्ताने साहित्यदीप संस्थेचं  कवयित्री  संमेलन होतं, सूत्रसंचालन कवयित्री मृणालिनी कानिटकर जोशी करत होती.. मृणालिनी प्रत्येक कवयित्री ची ओळख करून देताना ज्येष्ठ कवयित्रींच्या कवितेतील ओळींचा आधार घेऊन त्या कवयित्रीच्या व्यक्तिमत्वाची ओळख करून देत होती.

मृणालिनीची निवेदनाची ही पद्धत खुपच छान  होती, ती कवितेविषयी न बोलता  कवयित्री विषयी बोलत होती…..माझ्या विषयी बोलताना  ती म्हणाली, प्रभा ताईंना पाहून मला पद्मा गोळेंच्या ओळी  आठवतात, “आम्ही कुलिनांच्या कन्या, चाफेकळ्या पानाआड…….”

मी सुखावले आणि आयुष्याचं  सिंहावलोकन करू लागले….

माझा जन्म सधन शेतकरी-बागाईतदार कुटुंबातला शहाण्णव कुळी मराठा घराणं, आजोबांची पंचक्रोशीत पत प्रतिष्ठा होती. वडील वर्षानुवर्षे गावचे पोलिस पाटील होते. खरंतर आम्ही नगर जिल्ह्यातील पारनेर तालुक्यातल्या वडनेर या गावचे वतनदार पण आजोबांची बहिण पुणे जिल्ह्यातील शिरूर तालुक्यातल्या पिंपरी -वाघाळे या गावातील सरदार पवार यांची पत्नी, सरदार पवार देवास(म.प्र.) येथे वास्तव्य करून होते पण पतिनिधनानंतर आजोबांची बहिण (आम्ही त्यांना मासाहेब म्हणत असू.) त्या त्यांच्या वतनाच्या जमीनी असलेल्या वाघाळे -पिंपरी या गावात आल्या, पवारांचे मामा म्हणून सगळे गाव आजोबांना मामा म्हणत असे. बहिणीच्या गावला आजोबांनी आपली कर्मभूमी मानली, तिथे स्वकष्टाने शेकडो एकर जमीन खरेदी करून तिथे फळांच्या बागा लावल्या. माझा जन्म झाला तो काळ खुप वैभवशाली, ऐश्वर्यसंपन्न काळ होता. आजोबांच्या तीन बहिणी देवास, बडोदा, सूरत येथे राजघराण्यातल्या सूना , माझ्या दोन आत्याही देवास व बडोदा येथील संस्थानिकांच्या घरातच नांदत होत्या.

जमीन जुमला, गाई म्हशी, घोडे, मोठा दगडीवाडा, नोकर चाकर अशा सरंजामशाही वातावरणातला माझा जन्म !त्या गावातला आमचा रूबाब काही वेगळाच होता….पण ते एक लहान  खेडेगाव असल्यामुळे चौथी पर्यंतच शाळा होती म्हणून आम्हा मुलांच्या शिक्षणासाठी माझी  आई माझ्या माँटेसरी पासून पुण्यात आम्हा सख्ख्या चुलत पाच भावंडांना घेऊन  बि-हाड करून राहिली होती.

आम्ही सुट्टीत गावाकडे जात असू, आमच्या वाड्याच्या शेजारी  एक गुजराती कुटुंब रहात होतं, त्यांचं किराणा मालाचं छोटसं दुकान होतं, त्या कुटुंबातल्या चंपा आणि शांतू या मुली वयाने माझ्या पेक्षा मोठ्या होत्या पण मी त्यांच्या घरी जात असे आणि त्या हंड्यावर हंडे घेऊन पाणी आणायला विहिरीवर जात त्याचं मला खुप कौतुक वाटत असे. त्या ओढ्यावर कपडे धुवायला चालल्या की मीही त्यांच्या बरोबर ओढ्यावर जाऊन पाण्यात खेळत असे, एकदा चंपा, शांतू बरोबर ओढ्यावर गेले असताना आमची मोलकरीण कमल मला बोलवायला आली, घरी आल्यावर आजीने समज दिली, “त्या चंपा शांतू बरोबर जात जाऊ नको, गावातले लोक नावं ठेवतील, मोठ्या घरची पोरगी ओढ्यावर हिंडती!”

मृणालिनी कानिटकर म्हटल्या प्रमाणेच, मी जन्माने कुलिनांच्या घरातली कन्या होते हे नक्की!

…….त्याचे फायदे तोटेही अनुभवले

© प्रभा सोनवणे

“सोनवणे हाऊस”, ३४८ सोमवार पेठ, पंधरा ऑगस्ट चौक, विश्वेश्वर बँकेसमोर, पुणे 411011

मोबाईल-९२७०७२९५०३,  email- [email protected]
≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ श्री अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 94 ☆ उल्हासित व्हा ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

☆ साप्ताहिक स्तम्भ – अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 94 ☆

☆ उल्हासित व्हा ☆

हातमाग हा विणतो आहे धागा धागा

उभ्या आडव्या धाग्याने मग बनतो तागा

 

नात्याच्या ह्या वस्त्राचेही असेच असते

सूत आडवे उभ्या सुताच्या कुशीत घुसते

सूत वागते तसेच आपण सारे वागा

 

हृदयामधल्या बागेमधली फुले सुंगधी

उल्हासित व्हा प्रत्येकाला आहे संधी

मुठीएवढ्या हृदयी आहे प्रचंड जागा

 

ग्रीष्म ऋतूचे कामच आहे दाहकतेचे

होइल सिंचन धरतीवरती मग प्रेमाचे

जाइल हिरवा चारा देउन बुजविल भेगा

 

आयुष्याच्या वाटेवरती दुःख तोकडे

सुई एवढया दुःखाचेही तुम्हा वाकडे

किती राउळी धनवंतांच्या मोठ्या रांगा

 

© अशोक श्रीपाद भांबुरे

धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.

[email protected]

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ ग्रीष्माचा उष्मा ☆ सौ. अमृता देशपांडे

सौ. अमृता देशपांडे

? कवितेचा उत्सव ?

☆ ग्रीष्माचा उष्मा ☆ सौ. अमृता देशपांडे ☆ 

सूर्याचा रथ रेंगाळे आकाशी

सृष्टीच्या अंगाची लाही लाही

तापला मार्तंड, झाली अस्वस्थ ही मही

ग्रीष्माचा उष्मा सोसवेना

 

निळ्या आभाळी दिसती पुंजके पांढरे

एका थेंबासाठी धरा सोडिते सुस्कारे

पांढरे ते ढग केव्हा होतील जलद

ग्रीष्माचा उष्मा सोसवेना

 

तहानली धरा तहानली सृष्टी

आसुसली घेण्या पावसाची वृष्टी

पाखरे ही गप्प आपुल्या घरटी

ग्रीष्माचा उष्मा सोसवेना

 

तेव्हाच कळते मोल संपत्तीचे

जेव्हा वाटे रखरख रुक्ष वास्तवाचे

थेंब थेंब साठवावा जल संपदेचा

ग्रीष्माचा उष्मा सोसवेना

 

जीव तृप्त होती वर्षता वरूण

जाताना सांगती सूर्याचे किरण

सांभाळा मित्रांनो आकाशीचे देणे

नाहीतर भविष्य हे ग्रीष्माचा उष्मा

नाहीतर भविष्य हे ग्रीष्माचा उष्मा

 

© सौ अमृता देशपांडे

पर्वरी- गोवा

9822176170

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares