Category: कवितेचा उत्सव 2

श्री शुभम अनंत पत्की

☆ कवितेचा उत्सव ☆ आपणच व्हावे कालनिर्णय ☆ श्री शुभम अनंत पत्की ☆

गरज वाटेना आता काहीच

विचार विद्रोही ठेवण्याची,

उद्विग्न होणे मान्य नाहीच,

वाट पाहतो वर्ष संपण्याची

 

नवीन आशा असेल मनी,

नाही नुसती दिनदर्शिका

थोडी भीती राहिल जनी,

वर्तुळच भेदू नये स्पर्शिका

 

नको जरी उसनं अवसान,

थोडं तरी धाडस हवं

होईल आपलंच नुकसान,

जेव्हा संकट दिसेल नवं

 

पुन्हा उद्दिष्ट स्मरावे आपण,

घ्यावे सर्व महत्वाचे निर्णय

पुन्हा ध्येय करावे स्थापन,

आपणच व्हावे कालनिर्णय…

 

© श्री शुभम अनंत पत्की

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

☆ कवितेचा उत्सव ☆ शब्दांची गुंफण ☆ सौ. मनीषा रायजादे-पाटील ☆

 

शब्दांची गुंफण मी

काळजातून करते

भाव सारे मनातले

शब्दांसोबत मांडते

 

शब्द वारा वाहताना

जीवन कळी उमलते

नक्षत्रांचा साज ऋतू

गंध शब्दांसवे उधळते

 

दुःखाला सारून दूर

शब्द अमृतधार बरसते

प्रेमाचा तेवता दीप

हृदय कुपीत लावते

 

जीवनाच्या  वाटेवर

शब्दांसोबत चालते

शब्दांच्याच कुशीत

वात्सल्य  ओंथबते

 

नाद तरंगे विश्वब्रह्म

शब्दांतुन झंकारते

हृदयाच्या  मृदुंगावर

शब्द अभंग आळवते

 

© सौ. मनीषा रायजादे-पाटील

सांगली

9503334279

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

श्री सुहास रघुनाथ पंडित

☆ कवितेचा उत्सव ☆ पाऊले त्याची पुढे ☆ श्री सुहास रघुनाथ पंडित ☆ 

काय मोठे जाहले हो वर्ष आता संपले

वर्ष आणि एक पुढचे भिंतीवरी हे टांगले

 

पाऊले बारा अशी जो नित्यनेमे टाकतो

काळ त्याचे नाव आहे,ना कधी तो थांबतो

 

दुःख आणि सुख अथवा यश असो वा संकट

ना कधी तो भाववेडा,वा कधी ना उत्कट

 

जाहली वर्षे किती अन् राहिली पुढती किती

ना कधी तो रंगतो या आकड्यांच्या  संगती

 

वार आणि तारखांचा खेळ आम्ही मांडतो

पुण्यतिथी वा जयंती ना कधी तो मानतो

 

वर्ष जाते,वर्ष येते,आयुष्य अपुले संपते

कालचक्राच्या गतीने क्षणक्षणाने खंगते

 

सोडूया संकल्प आणि देऊया वचने नवी

जाणतो आम्ही जरी ही सर्व ठरती अल्पजीवी

 

घालूनी हातात त्याच्या हात,आता चालणे

पाऊले त्याची पुढे अन् मागूनी हे धावणे.

 

©  श्री सुहास रघुनाथ पंडित

सांगली (महाराष्ट्र)

मो – 9421225491

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

☆ कवितेचा उत्सव ☆ जागर ☆ श्रीमती सुधा भोगले ☆ 

बऱ्याच वर्षांची आमची गट्टी

कधीच नाही झाली कट्टी

 

बी रुजले मैत्रीचे

अंकुर फुटले प्रेमाचे

 

त्याचा झाला वटवृक्ष

दाट मायेच्या सावलीचा

 

मैत्रीचा वेल वाढत गेला

ताणला तरी चिवट राहिला

 

जीवा जीवाचे नाते जुळले

द्वेषाने कधी मन नाही चळले

 

‘स्नेहाचा’ बंध बांधत राहिले

जोडलेला दुवा सांधत राहिले

 

‘ताई’ म्हटल त्यांना त्या होत्या ‘जेष्ठ’

प्रेमाचे त्यांच्याशी नात ‘घनिष्ठ’

 

परकेपणाचा पडदा निखळून गळला

उरातला ओलावा तिथेच कळला

 

ओलाव्याच्या तेलाची ‘पणती’ लावीन

साऱ्यांशी एक होऊन ‘मैत्री’ जागवीन !

 

स्नेहाचा कल्पून ‘नारळ’

मायेचा पांघरून ‘खण’

 

ओंजळीत भरीन जिव्हाळ्याचा ‘तांदूळ’

जीवाचे होईल ‘कुंकू’

कायेची होईल ‘हळद’

रेखीन मी त्यांच्या भाळी

नयनांच्या दोन ‘निरांजनातून’

 

ओटीची तयारी झाली

पदरात त्या साऱ्यांच्या भरली

पदरातली ओटी सांडू नका

अशी तशी समजू नका

जवळ तुमच्या जपून ठेवा

आठवणीत ‘मला’ जागवून पहा !

 

© श्रीमती सुधा भोगले 

९७६४५३९३४९ / ९३०९८९८९१९

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

☆ कवितेचा उत्सव ?‍?आयुष्याच्या या टप्प्यावर?‍?  सुश्री प्रज्ञा मिरासदार ☆

आयुष्याच्या या टप्प्यावर आलो तेव्हा समजले |

खूप खूप झालं भोगून, सुख नि दु:ख पाहिले ||१||

 

वाटते आता पण, गेले त्याची खंत नको |

नकोशा क्षणांचे, गाठोडे बाळगणे नको ||2||

 

हव्याशा सुखद आठवांनाच पुन्हा आठवू या |

त्या स्मृतींच्या हिंदोळ्याचे हलके झोके घेऊ या ||3||

 

गतस्मृतींना उजाळा देताना रडायचे कशाला |

बळेबळे खोल जखमांना भिडायचे कशाला ||4||

 

नाही त्याने काही लाभ , नाही काही फायदा |

आपण आपल्या मनाप्रमाणे जगावे हाच आता कायदा ||5||

 

नको आता नाराजी नको ताप संताप |

देवधर्म करीत रहावे मनात नको काही पाप ||6||

 

वाचन मनन करीत रहावे चिंतन करावे ध्यानात |

योग्य व्यायाम , प्राणायाम मान राखावा जनात ||7||

 

मित्र मैत्रिणी जोडावे त्यांच्याशी  समरस व्हावे |

शक्य तेवढी मजा करावी सोडून द्यावे हेवेदावे ||8||

 

उतारवयातले आयुष्य जावे सुखा समाधानात |

सर्व ज्येष्ठ नागरिकांच्या हीच इच्छा असेल मनात ||9||

 

माझे दोन शब्द समर्पित मित्र मैत्रिणींसाठी |

काही तरी चांगले करून पुण्य बांधू गाठी ||10||

 

© सुश्री प्रज्ञा मिरासदार

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

 

सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

☆ कवितेचा उत्सव ☆ गतसालातुन नववर्षाकडे …. ☆ सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे ☆

काय लिहावे तुझ्या वरती,

हे मावळत्या गत साला!

शतकानंतर संकटाचा,

कसा घातलास तू घाला!

 

स्वागत तुझे केले तेव्हा,

आम्ही जरी नव उत्साहाने!

बीज पेरले जगी त्या क्षणी,

ह्या कोरोनाच्या व्याधीने !

 

जाणीव झाली  कोरोनाची,

येई तो मुंगीच्या पावली !

जगभर पसरत गेली ,

हळूहळू मृत्यूची सावली!

 

कसा जिवाणू, कुठे प्रकटतो,

त्या होते जग अज्ञानी !

मास्क, सॅनिटायझर आधार ,

होती सार्या समाज जीवनी!

 

कसे वर्ष हे गेले अमुचे,

भीतीच्या छायेखाली!

नव साल हे येईल आता,

जगी सुखद पाऊली !

 

आशेवरती जगतो माणूस,

विश्वास दाखवत स्वतः वरी!

व्हॅक्सीन शोधून मात करील

तो आल्या संकटावरी !

 

© सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈