श्री आशिष बिवलकर
चित्रकाव्य
कोवळ्या कळ्यांना कसे समजावे ???? ☆ श्री आशिष बिवलकर ☆
☆
कोवळ्या कळ्यांना कसे समजणार,
गुड टच बॅड टच कशाला ते म्हणतात |
विकृत मनोवृत्तीची शिकार होऊन,
क्रूर हैवानी वासनेला बळी पडतात |
*
वरकरणी माणसाच्या चेहऱ्याआड,
वासनाधुंद नराधम लपलेला असतो |
बिचारा गरजू आहे हेच समजून,
नकळत आपणच नको तिथे फसतो |
*
सरस्वती मंदिरात पाल्यास पाठवतांना,
पालकांच्या मनी असतो दृढ विश्वास |
सुरक्षित वातावरणात विद्यार्जन चालेल,
होणार नाही बालकास कुठला त्रास |
*
एक अशुभ दिवस उजाडतो, ,
माणसातला हैवान साधतो त्याचा डाव |
कोवळ्या जीवास असंख्य वेदना,
आयुष्यभरासाठी जिव्हारी बसतो घाव |
*
काय घडलंय तिच्या बाबतीत,
सांगायचे तिलाच माहित नसते |
सुसुच्या जागी खूप दुखतय,
इतकंच पालकांना दाखवत असते |
*
चिंताग्रस्त पालक तिला घेऊन,
डॉक्टर काकांकडे जातात |
प्रकार सारा लक्षात येताच,
मुळापासून पुरते हादरतात |
*
फिर्याद करायला आई मुलगी,
सरळ पोलीस स्टेशन गाठतात |
पोलीस बारा तास तिष्ठत ठेवत,
प्रकरण दाबण्याचा प्रयत्न करतात |
*
भ्रष्ट आणि असंवेदनशील अधिकारी,
तक्रार नोंदवायाला करते टाळाटाळ |
अन्यायाला वाचा फोडण्यासाठी आता,
पेट घेते जनआक्रोशाचे आभाळ |
*
व्यवस्थेने दाबलेल्या एका ठिणगीचा,
रान पेटवणारा होतो तिचा वणवा |
जनतेच्या आंदोलनाची धग बसताच,
षंढ प्रशासनाला दिसतात उणीवा |
*
भडकते आंदोलन, पेटत सारं रान,
मुंबईच्या लाईफ लाईनला बसतो ब्रेक |
बडे अधिकारी, मंत्री, संत्री, कुत्री,
समजूत काढायला आले एकामागून एक |
*
नेतृत्वहीन आंदोलन आवरायाला,
पोलीस बळाचा झाला वापर |
न्यायाच्या मागणीसाठी झालेल्या,
जनआंदोलनावर फुटले खापर |
*
साठ वर्ष ज्ञानाची सावली धरणाऱ्या,
वट वृक्षावर अचानक वीज पडते |
इतक्या वर्षांच्या कडक तपश्चर्येला,
कुठेतरी गालबोट मात्र नक्कीच लागते |
*
जनआंदोलनाच्या तापलेल्या तव्यावर,
राजकारणी आपली पोळी भाजत आहे |
सुसंस्कृत ऐतिहासिक शहराला काळिमा
लागला म्हणून बदलापूरकर लाजत आहे |
*
वासनाधुंद हैवानाच्या पापाची शिक्षा,
सर्वसामान्य नागरिक भोगत आहे |
कूर्मगतीने चालणाऱ्या व्यवस्थेकडे,
चिमुरडीसाठी जलद न्याय मागत आहे |
☆
© श्री आशिष बिवलकर
बदलापूर
मो 9518942105
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
कवितेचा उत्सव 
