मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ श्री अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती #252 ☆ मळभ दाटते… ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे ☆

श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

? अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 252 ?

मळभ दाटते…  ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे ☆

अंधाराला आधाराची गरज भासते

भयान शांती मनात माझ्या भिती साठते

*

भिती कशाची काही वेळा समजत नाही

कारण नसता स्वतःभोवती मळभ दाटते

*

निसर्ग राजा असा कसा तू सांग कोपतो

हादरते ही धरणी अन आभाळ फाटते

*

तडफडून हे मासे मरती तळे आटता

सूर्य कोपता पाणी सुद्धा बूड गाठते

*

भाग्यवान हे रस्ते आहे देशामधले

वृष्टी होता रस्त्यावरती नाव चालते

*

झेड सुरक्षा नेत्यांसाठी बहाल होता

देश सुरक्षित आहे त्यांना असे वाटते

*

बलात्कार हा झाल्यानंतर जागे होती

विरोधकांची नंतर येथे सभा गाजते

© श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.

[email protected]

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ व्यथा… ☆ सुश्री अरुणा मुल्हेरकर☆

सुश्री अरुणा मुल्हेरकर

? कवितेचा उत्सव ?

☆ व्यथा… ☆ सुश्री अरुणा मुल्हेरकर ☆

(वृत्त- दिंडी)

काय झाली हो चूक उभयतांची

एक पुत्रासी दूर धाडण्याची

स्वप्न एकच ते मनी जपुन होतो

प्राप्त करुनी यश पूत गृही येतो॥१॥

*

लेक भारी हो गुणी आणि ज्ञानी

अती लोभस अन् गोड मधुर वाणी

मान राखी तो वडील माणसांचा

गर्व नच त्यासी कधीही कशाचा॥२॥

*

काय जादू हो असे त्याच देशी

विसर पडतो का त्यास मायदेशी

परत येण्याचे नाव घेत नाही

जवळ वाटे का तोच गाव त्याही॥३॥

*

वदे आम्हासी का न तिथे जावे

“सर्व त्यजुनी का कसे सांग यावे

याच मातीतच सरले आयुष्य

याच भूमीतच उर्वरित भविष्य”॥४॥

*

नसे आम्हा तर अपेक्षा कशाची

पडो कानांवर खबर तव सुखाची

वृद्ध आम्ही रे आश्रमात जावे

एकमेकासह सुखाने रहावे॥५॥

*

 दुःख होते रे फार तुझ्यासाठी 

कुठे आहे ती आमुचीच काठी

कथा आहे ही बहुतशादिकांची

हरवलेल्या त्या जेष्ठ बांधवांची॥६॥

© सुश्री अरुणा मुल्हेरकर 

डेट्राॅईट (मिशिगन) यू.एस्.ए.

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ आला श्रावण पाहुणा… ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆

सुश्री नीलांबरी शिर्के

? कवितेचा उत्सव  ?

☆ आला श्रावण पाहुणा…  सुश्री नीलांबरी शिर्के 

सारीकडे पावसाचा 

सुरू आहेच धिंगाणा

त्यात आवडता मास

आला श्रावण पाहुणा

*

 पाणलोट वाढलेला

तो गिळे कितीकाला

 जीव देणारा पाऊस

 झाला जीव भ्यायलेला

*

 काही समजेना मना

पंचमहाभुताचा खेळ

 कसा काय जगण्याचा

सांगा लावायचा मेळ

*

 गुरे गोठ्यात बांधून

 पाण्याखालती वैरण

 गायीचे निरागस डोळे 

 तीची रिकामी गव्हाण

*

 पाणी वाढता चौफेर

 पंप गेले पाण्याखाली

 विजेचाही चाले खेळ

 आत्ता होती आत्ता गेली

*

 सारीकडे चिकचिक

 वाढे साम्राज्य डासांचे

 रोगराई वाढविण्या हे

 कारण असे महत्वाचे

©  सुश्री नीलांबरी शिर्के

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ राधाकृष्ण… ☆ सुश्री उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे ☆

सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

☆ राधा कृष्ण ☆ सुश्री उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे ☆

(पंचाक्षरी)

 कृष्ण सावळी,

 राधा बावरी !

 खेळत होती,

 यमुना तीरी !

*

 कदंब वृक्षी,

 फांदी वरती!

 कृष्णसख्याची,

 वाजे बासरी!

*

 मुग्ध होऊनी,

 मनी तोषूनी!

 राधा गुंगुनी,

 गेली मन्मनी!

*

 घर विसरे,

 मन विसरे !

 एकरूप ते,

 चित्त साजरे!

*

 राधा कृष्णाची,

 रास रंगली!

 गोकुळात ती,

 टिपरी घुमली !

*

 सारे गोकुळ,

 गाऊ लागले!

 नाचू लागले,

 तद्रुप झाले!

*

कृष्ण किमया,

वृंदावनी त्या,

कालिंदी काठी,

अवतरली !

© सुश्री उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ जगणे… ☆ प्रा तुकाराम दादा पाटील ☆

श्री तुकाराम दादा पाटील

? कवितेचा उत्सव ?

☆ जगणे ☆ प्रा तुकाराम दादा पाटील ☆

साधे भोळे जगणे नाही

ते लाटांचा सागर आहे 

वादळवा-याची ही तेथे

कायमस्वरूपी घरघर आहे

*

संसाराचा खेळ घडीभर

आवडणारा खेळायाचा

अनुभवताना तोच खरे तर

कौशल्याचा वापर आहे

*

जगणे म्हणजे एक लढाई

आपण लढतो हारजितीची

मनमोहक पण आज तिचाही 

राखत आलो आदर आहे

*

देत बसावे आनंदाने

ज्याचा त्याला मानमरातब

संस्कारांच्या घडवणुकीने 

तो तर दिसतो जगभर आहे

*

कर्तव्याचा ओझ्याखाली

वावरताना दबतो मानव

ज्याला त्याला काम जबर पण

उरकायाचे भरभर आहे

*

तुमचे माझे हतबल जगणे

सावरताना बदलत जावे

जगता जगता तनमन मारत

घालायाचा आवर आहे

© प्रा. तुकाराम दादा पाटील

मुळचा पत्ता  –  मु.पो. भोसे  ता.मिरज  जि.सांगली

सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३

दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ हे शब्द अंतरीचे # 186 ☆ अभंग…रक्षाबंध ☆ महंत कवी राज शास्त्री ☆

महंत कवी राज शास्त्री

?  हे शब्द अंतरीचे # 186 ? 

☆ अभंग… रक्षा बंध ☆ महंत कवी राज शास्त्री ☆

बहीण भावाचा, सण हा पवित्र

साजरा सर्वत्र, आज होई.!!

*

रक्षाबंध नामे, ओळखती याला

बहीण भावाला, राखी बांधे.!!

*

द्वापार युगात, श्रीकृष्ण द्रौपदी

देऊनिया नांदी, प्रत्यक्षात.!!

*

भरजरी शेला, फाडीला त्यावेळी

सुवर्ण सु-काळी, दिव्य लीळा.!!

*

कवी राज म्हणे, वस्त्र पुरविले

कर्तव्य ही केले, बंधुत्वाचे.!!

© कवी म.मुकुंदराज शास्त्री उपाख्य कवी राज शास्त्री

श्री पंचकृष्ण आश्रम चिंचभुवन, वर्धा रोड नागपूर – 440005

मोबाईल ~9405403117, ~8390345500

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ.गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ वासुदेव… ☆ डाॅ. निशिकांत श्रोत्री ☆

डाॅ. निशिकांत श्रोत्री 

? कवितेचा उत्सव ? 

☆ वासुदेव… ☆ डाॅ. निशिकांत श्रोत्री ☆

मोरपिसांचा शिरी मुकुट घे वासुदेव ये दारा

जीवनार्थ सांगे न्यारा ||ध्रु||

*

काळप्रवाहावारी तरंगे आयुष्याचा बुडबुडा

फेस किती जाहला तरीही क्षणभंगुर हा देई धडा ||१||

*

आयुष्याच्या बाजारातुन कृपा विकत घ्या देवाची

भावभक्ती हे मोल तयाचे ना दडवुनी ठेवायाची ||२||

*

देह लाभला आत्म्याला हा कर्म कराया उद्धारा

फलासी ना गांठी राखावे अर्पण करणे मार्ग बरा ||३||

*

आपुल्यासाठी नाही जगणे हाच जीवना अर्थ खरा

जीवन अर्पण सकलांसाठी जगण्याचा परमार्थ धरा ||४||

*

घाम गाळुनी कमविलेस ते इथेच भोगुनिया जावे

पुढे आपुला मार्ग एकला मोह सोडुनिया जावे ||५||

*

आयुष्याचा खडतर मार्ग आपुल्यासाठी जगतांना 

काय हरवले काय गवसले हिशेब याचा मांडा ना ||६||

*

कुठून आलो कुठे जायचे नाही कुणाला हे ज्ञात

प्रवास जीवनी असा करू या करून षड्रिपुंचा अंत ||७||

कवी : © डॉ. निशिकान्त श्रोत्री

           एम. डी. , डी. जी. ओ.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ कै. आचार्य अत्रे यांना काव्यांजली ☆ श्री रवींद्र सोनावणी ☆

श्री रवींद्र सोनावणी

? कवितेचा उत्सव ?

☆ कै. आचार्य अत्रे यांना काव्यांजली … ☆ श्री रवींद्र सोनावणी ☆ 

स्फंदू लागले कभिन्न काळे सह्याद्रीचे कडे

मूक जाहले कडाडणारे डफ, ढोलक, चौघडे

सीमा लढ्याचे सुरू जहाले पर्व नव्याने आता

अशा अवेळी केलीस का तू युद्धाची सांगता

*

शिवशक्तीच्या बुरुजावरची तोफच होता मूकी

हर्षौन्मादे नाचू लागतील वैरी ते घातकी

तुझ्या भयाने थरथरली ती जुल्मी सिंहासने

राष्ट्रघातकी हैवानांची डळमळली आसने

*

तुझ्या प्रयाने आज निखळला मराठभूचा कणा

आज भवानी म्यान जाहली शिवरायांची पुन्हा

अहर्निश पेटती ठेवली मराठमोळी मने

तुझ्यावाचून आता तयांची थांबतील स्पंदने

*

नाट्यदेवता विष्षण झाली जाता धन्वंतरी

हसण्याचेही विसरून जाईल विकलांगी वैखरी

टाळ्यांचे ते गजरही होतील अबोल आता खरे

चांडाळांची कोण लोंबवील वेशीवर लक्तरे

*

“सुर्यास्ता” ची शोभा स्मरते ‘सिंहगर्जना ‘ जुनी

प्रीतीसंगमी स्वैर विहरली तुझी दिव्य लेखणी

या झरणीचे झाले भाले प्रसंग बाका येता

आपत्काली तुवा राखिली मराठीय अस्मिता

*

चिरयौवन भोगिती अजून ती तव “झेंडूची फुले “

आज क-हेचे पाणी आटले शल्य अंतरी सले

जगण्यात असे तो मौज मरावे वचना तू पाळिले

विनम्र माथा नयनी पाणी काळीज आमुचे उले

© श्री रवींद्र सोनावणी

निवास :  G03, भूमिक दर्शन, गणेश मंदिर रोड, उमिया काॅम्पलेक्स, टिटवाळा पूर्व – ४२१६०५

मो. क्र.८८५०४६२९९३

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ मातीपण… ☆ सौ.वनिता संभाजी जांगळे ☆

सौ.वनिता संभाजी जांगळे

?  कवितेचा उत्सव ?

☆ मातीपण… ☆ सौ. वनिता संभाजी जांगळे ☆

एकेकाळी तू मातीत राबताना,

मातीच्या कणाकणानी माखून जायचीस.

इतकी की, जणू मातीचीच व्हायचीस

अगदी न ओळखता येण्या इतकी.

इतकं सहजपणे तू मातीपण जपत होतीस.

त्या मातीचा रंग आणि गंध माखून जायचा,

तुझ्या साडीचोळीला.

अन हाताततल्या बांगड्यांचा आवाज,

भिडून जायचा रानाला.

राजा जनकला सुध्दा सीता अशीच

भेटली असेल का ?

कदाचित तुझ्यासारखीच …. मातीने माखलेली.

पण आज तू रानात राबतेस तुझं बाईपण विसरुन

घरातल्या गड्याचा जुनाट सदरा चढवून,

आणि चेहरा रूमालात लपेटून

तुझी कुणबी ओळख लपवून

*

आजकाल त्या मातीचा गंध कुठे दरवळत

नाही ग तुझ्या साडीचोळीला.

काय म्हणावं तुझ्या या तुसडेपणाला.

कुणब्याची लेक तू,

मातीत लोळत वाढलेली.

मातीनेच, अंगाखांद्यावर तुला खेळवलेली.

कदाचित त्या , मातीला पण दुःख होत असेल,

तुझ्या अशा तुटक वागण्याचं…

© सौ.वनिता संभाजी जांगळे

जांभुळवाडी-पेठ, ता. – वाळवा, जिल्हा – सांगली

संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ निरागस कळ्या… – दोन काव्ये ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆

सुश्री नीलांबरी शिर्के

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

☆ निरागस कळ्या… – दोन काव्ये ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के

( १ )

इवल्या इवल्या पोरी

निष्पाप निरागस

आपल्या बाबांच्या 

वयाच्या पुरूषाला 

काका म्हणणाऱ्या

मोठ्या मुलांना दादा

दादा म्हणून बोलणाऱ्या …. 

*

त्यांना कळतच नाही

याच दादा काकांमध्ये 

वावरत असतो नीचपणा

हलकट पाशवी वृत्ती

त्यांना तुमच्यात दिसतं 

तुमचं मुलगी असणं ….. 

*

त्यांना ओळखताही येत नाही

किंवा विशेषण नसत त्यांना

तुमच्या निरागसतेला

सावध करण्यासाठी

ते संभावितपणे वावरतात

समाजात सहजपणे

अन मोका मिळताच 

चुरगळतात निष्पाप कळ्या …… 

*

कशा ठेवायच्या लेकीबाळ्या 

जरा मोठ्यांना काही 

सांगता तरी येतं  ,

पण तरीही घरातली पोर

बाहेर गेली की मन

कावरंबावरं होतंच होतं …. 

*

आल्यावरही लक्ष जातंच

 ती गप्प आहे का ?

तिला कोणी छेडलं तर नसेल

अशा नाही नाही त्या विचाराने…

कवयित्री : नीलांबरी शिर्के 

( २ )

कसे कळावे जनसमुदायी

कोण सज्जन आणि संत

भय वाटते सततच आता

अस्वस्थतेला नाही अंत

*

निरागस कळ्या घराघरातील

वावरती  घरीदारी शाळेत

सुरक्षित त्या नाहीत आता

धाकधुक अन वाटतसे खंत

*

अबोध अजाण मूक कळ्या

चुरगळल्या जाती वाटे मना

कसा ओळखू हरामजादा

मती गुंग अन काही कळेना

*

असेल ज्याच्या मनात पाप

वाटे तयाला फुटावे शिंग

कुकर्म  त्याच्या मनात येता

आपसूक सडावे त्याचे लिंग ….

©  सुश्री नीलांबरी शिर्के

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares