Category: कवितेचा उत्सव 2

श्री तुकाराम दादा पाटील

 कवितेचा उत्सव 

☆ दिसतेच स्वच्छ आहे… ☆ प्रा तुकाराम दादा पाटील ☆

☆

घोटीव बांधणीची काया रसाळ आहे

लावण्यसुंदरीची भाषा मधाळ आहे

*

आले कळून सारे निरखून पाहताना

नकली स्वभाव फेकू करणी ढिसाळ आहे

*

पाहून अंगणाला  अंदाज  येत गेला

आतून बंगला हा पुरता गचाळ आहे

*

अलवार वाट शोधा पाऊल टाकताना

हा कारभार सारा इथला रटाळ आहे

*

आधार शोधुनीया थांबा जरा कडेला

इथली हवा जराशी झाली ढगाळ आहे

*

छोटी असून बाकी आहे नदी प्रवाही

पाण्यात खोल दडला मोठा खळाळ आहे

*

उतरू नका गड्यांनो पात्रात पोहण्याला

पाण्यावरी नदीच्या तरते प्रवाळ आहे

*

मौलीक शोधण्याची तसदी नकाच घेऊ

शोधू नक उगी ते उरले गबाळ आहे

*

भुजवू नकाच त्याला छेडू नका कुणीही

पाळीव या घराचा दिसतो मराळ आहे

*

रोखावया फितुरी व्हा सावधान सारे

या छावणीत लपला सूर्या पिसाळ आहे

*

रात्रीतही तुम्हाला दिसतेच स्वच्छ आहे

आभाळ चांदण्यांनी केले दुधाळ आहे

☆

© प्रा. तुकाराम दादा पाटील

मुळचा पत्ता  –  मु.पो. भोसे  ता.मिरज  जि.सांगली

सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३

दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर ≈

प्रा डॉ जी आर प्रवीण जोशी

 कवितेचा उत्सव 

☆ चंद्रफुल… ☆ प्रा डॉ जी आर प्रवीण जोशी ☆

☆

प्रेमाचा मंचक सजला

दरबारी रात खास

देशील का चंद्रफुल ते

दरवळतो  सुवास

*

नभातील लोम्बणारे

झुंबरातील लोलक

तेजाची किरणे त्याची

चांदण्याचा मालक

कसे सांगू तुला आता

रात नभीची खास

देशील का चंद्रफुल ते

अजुनी त्याचा वास

*

 मखमली ती नाजूक काया

 फुलली उमलली ती राणी

 मधूकोशी भ्रमर गुंजतो

 अधीर झाली का वाणी

*

 स्पर्श तुझा मऊ रेशमी

 नको तुला हा त्रास

 सोड कंचुकी उरोजाची

 मिलनाची ती आस

*

 नक्षत्रांच्या माळेत ओवला

 नभी शुक्र तारा

 क्षितिजा वर पहा आला

 थंडगार तो वारा

*

 तळ्याकाठी जमले आता

 तृषार्त मग पक्षी

 अलगद त्यांच्या चोचीतून

 काढू लागे नक्षी

 नक्षी काढता रंग सांडला

 वाढली चकोर आस

 देशील का चंद्रफुल ते

 मिळू दे सहवास

☆

© प्रो डॉ प्रवीण उर्फ जी आर जोशी

ज्येष्ठ कवी लेखक

मुपो नसलापुर ता रायबाग, अंकली, जिल्हा बेळगाव कर्नाटक, भ्रमण ध्वनी – 9164557779 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री शरद कुलकर्णी

 कवितेचा उत्सव 

☆ सुखाचे माहेर… ☆ श्री शरद कुलकर्णी ☆

☆

घर स्वप्नाचे डोळ्यात,

जेंव्हा तुझ्या मी पाहतो.

घर डोळ्यात स्वप्नाचे,

मी स्वप्नात बांधतो.

*

घर बांधावे वाळूत,

भव्यदिव्य दिमाखात .

सारे अद्भुत अगम्य ,

जग,थोडा शैशवात.

*

ठरे चिमणी शहाणी,

तिचे मेणाचेच घर.

गेले वाहून काऊचे,

शेणामातीचे ते घर.

*

वर मायेचे छप्पर ,

आत सुखाचे माहेर .

नाही धाकाचा उंबरा,

असे बांधीन मी घर.

☆

© श्री शरद  कुलकर्णी

मिरज

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री नीलांबरी शिर्के

सुश्री अरूणा मुल्हेरकर

 कवितेचा उत्सव 

☆ ‘सोड ना अबोला…’ ☆ सुश्री अरूणा मुल्हेरकर ☆

(वृत्त-चंद्रकांत(८+८+८+२))

☆

नकोच सखये रुसवा असला वद ना तू राणी

साहत नाही तुझा अबोला मम नयनी पाणी

*

आम्रतरूवर कोकिळकूजन ऐक ना प्रिये तू

कुठे हरवला पंचम स्वर तव सांग ना सखे तू

*

चुकले माझे काय तरी गे स्मरत नसे मजला

गाल फुगवुनी बैसलीस तू शोभे ना तुजला

*

पहा प्रियतमे तुजसाठी मी चाफा आणियला

अबोल त्याची प्रीत जाणुनी गजरा माळियला

*

पुरे जाहला लटका रुसवा थकलो मी आता

समजुन घे मज माझे राणी तुझाच मी भर्ता

*

तुझ्यावाचुनी नसे कोण मज कोमल तव वाणी

तिलोत्तमा तू अप्सराच जणु ह्रदयाची राणी

*

किती प्रतीक्षा करू सांग ना अधीर तव बोला

पुरे जाहली थट्टा आता सोड ना अबोला

☆

©  सुश्री अरूणा मुल्हेरकर

डेट्राॅईट (मिशिगन) यू.एस्.ए.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर

श्री उदय गोपीनाथ पोवळे

 कवितेचा उत्सव 

☆ सब घोडे बारा टक्के ! ☆ श्री उदय गोपीनाथ पोवळे☆

जितके बोके, तितके खोके

जितके डोके, तितके मोके

कोणी कट्टर, कोणी पंटर

कोणी मठ्ठ, कोणी सेटर

कोणी पडले, कोणी मधले

कोणी आपटले, कोणी सावरले

कोणी पक्के, कोणी फिक्के

सब घोडे बारा टक्के —-

त्याच त्याच, जुन्या घोषणा

तुम्हीच लढा, तुम्हीच मरा

जुन्या आशा, नवा जोश

जुन्या स्वप्नांना, नवा कोष

तुम्ही आमचे, करता करवते

आम्ही फक्त, आदर्श नेते

त्याच आमच्या, भूल – थापा

तुमच्या चरणी, आम्ही वाहता

जुने विसरुनी, मारता शिक्के

सब घोडे बारा टक्के —-

जिकडे सत्ता, तिकडे सरशी

जिकडे पैका, तिकडे वळशी

तुमचा चंदा, त्यांचा धंदा

तुमच्या गळी, त्यांचाच फंदा

पुन्हा पुन्हा, जुनाच स्वर

निवडुनी आणा आम्हां बरं

मारतात ते, चौके छक्के

सब घोडे बारा टक्के !—-

भातुकलीचा खेळ मांडला

अर्ध्यावरती डाव सांडला

पांढऱ्या खादीला हिरवा काठ

भगव्या झेंड्याला जातीचा शाप

मोकळा झाला तो रामलल्ला

हाताच्या साथीला अकबर अल्ला

धनुष्य बाण वेगळे झाले

घड्याळाचे काटे तुटले

बोलक्या मशालीत धग नव्हती

मुक्या तुतारीत हवाच नव्हती

इंजिनाच्या धुराने प्रदूषण वाढले

कमळाच्या कर्माने चिखलच केले

भांडत राहिले राजा राणी

प्रजेची मात्र अधुरी कहाणी

देतील अजुनी धक्के बुक्के

सब घोडे बारा टक्के —-

सब घोडे बारा टक्के

आपणच हे, ठरवू पक्के

आपले काम, आपण बरे

नका मानू, त्यांचे खरे

करा निश्चयी, स्व मना

देशविकास, हाच कणा

घेऊनी रिकीब आणि लगाम

घोडे दौडवू आपणच बेभान

आपलेच घोडे आपलेच टक्के

देशहितासाठी हेच करू पक्के

सब घोडे बारा टक्के !!!

सब घोडे बारा टक्के !!!!

© श्री उदय गोपीनाथ पोवळे

ठाणे

मोबा. ९८९२९५७००५ 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈