सुश्री नीलांबरी शिर्के
चित्रकाव्य
झाडावर बसल्या चिमण्या
झाडास लगडल्या चिमण्या
झाड चिमण्यांचे होऊन गेले
फुलं, पान फळही झाल्या चिमण्या……
*
चिमण्यांच्या चिवचिवाटाने
जणू बोलू लागले झाड
चिमण्यांच्या बागडण्याने
सुखे डोलू लागले झाड…….
सुखे डोलू लागले झाड…….
☆
© सुश्री नीलांबरी शिर्के
चित्रकाव्य
२० मार्च : जागतिक चिमणी दिवस — तीन कविता ☆ श्री आशिष बिवलकर, श्री प्रमोद वामन वर्तक आणि शुभदा भा. कुलकर्णी ☆
(या निमित्ताने वेगवेगळ्या भावना व्यक्त करणाऱ्या तीन कविता.)
☆☆☆☆
श्री आशिष बिवलकर
☆
( १ )
दार बंद करून,
चिऊताई बसली |
कळत नाही,
का बर ती रुसली |
*
ओसरीवर रोज नाचणारी,
आता ती दिसेनाशी झाली |
पूर्वापार माणसाळलेली,
माणसांपासून दूर गेली |
*
एक घास चिऊचा, एक काऊचा
भरवत पिढ्यानपिढ्या वाढल्या |
चिऊताई तुझ्या गोष्टी ऐकत,
लहानाच्या मोठ्या झाल्या |
*
काळ बदलत गेला,
फ्लॅट संस्कृतीत कुठं राहिली ओसरी |
तुझेच घरटे हिरावले आम्ही,
भूतदयेचे संस्कार सगळेच ते विसरी |
*
तुझा चिवचिवाट ऐकायला,
मनाची फुरसतच ती राहिली नाही |
चार दाणे तुला टाकायचे असतात,
सुचतच नाही आता मनाला काही |
*
असेल तिथे सुरक्षित रहा,
नामशेष मात्र नकोस होऊ |
चूकचूक करते पाल मनी,
चित्रात तरी उरशील का गं चिऊ?
☆
© श्री आशिष बिवलकर
बदलापूर
मो 9518942105
☆☆☆☆
श्री प्रमोद वामन वर्तक
(२)
निघे शुचिर्भूत होण्या
सात चिमण्यांची फौज,
लक्ष ठेवती त्यांच्यावर दोघी
रोखून आपली नजर तेज!
*
पंख चिमुकले बुडवून जलात
घेती आनंद स्नानाचा मनमुराद,
अंग शहारता गार पाण्याने
झटकून टाकती पाणी क्षणात!
*
उरे बोटावर मोजण्या इतकी
यांची संख्या बघा आजकाल,
येत्या ग्रीष्मात पाण्यावाचून
आपण त्यांचे टाळूया हाल!
आपण त्यांचे टाळूया हाल!
☆
© श्रीप्रमोद वामन वर्तक
मो 9892561086
☆☆☆☆
सौ. शुभदा भा. कुलकर्णी (विभावरी)
(३)
चिऊताई आली नाचत
माझ्या दारी अंगणात
या ग सा-या खेळायला
करू म्हणे गंमत जंमत
*
छान आहे इथे सारे
हिरवी हिरवी झाडे
पाना -पानातून लहरते
हवेहवेसे मंद वारे |
*
शांत सुंदर मंत्रांचा
नाद कानी निनादतो
जगतांना माणसाला
संदेश देऊया मैत्रीचा |
*
कवयित्री : शुभदा भा. कुलकर्णी.
मो. ९५९५५५७९०८/
☆
© शुभदा भा.कुलकर्णी (विभावरी)
कोथरूड-पुणे
मो.९५९५५५७९०८
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
चित्रकाव्य
खरी धुळवड / जीवनाच्या आनंदात दंग… – चित्र एक काव्ये दोन ☆ श्री प्रमोद वामन वर्तक आणि श्री आशिष बिवलकर ☆
श्री प्रमोद वामन वर्तक
(१) खरी धुळवड…
☆
नाते तुटले जन्माचे
साऱ्या खऱ्या रंगांशी,
नेहमी डोळ्यांसमोर
काळी पोकळी नकोशी !
*
काया दिली धडधाकट
पण डोळ्यांपुढे अंधार,
समान सारे सप्तरंग
मनांतच रंगवतो विचार !
*
तरी खेळतो धुळवड
चेहरा हसरा ठेवुनी,
दोष न देता नजरेला
लपवून आतले पाणी !
लपवून आतले पाणी !
☆
© श्रीप्रमोद वामन वर्तक
मो 9892561086
☆☆☆☆
श्री आशिष बिवलकर
(२) जीवनाच्या आनंदात दंग…
☆
नेत्रहीन जरी असलो
तरी रंगांनी आम्ही रंगतो!
नशिबात जरी अंधार असला,
तरी जीवनाच्या आनंदात दंगतो!
*
कितीही जरी असला
अंधार काळा कुट्ट!
जीवनाशी जोपसतो
नाते आमचे घट्ट!
*
तिमिराकडून तेजाकडे,
जन्मत: आहे आम्हा ध्यास!
प्रेमाच्या ओलाव्याची,
मनाला एकच असते आस!
*
सहानुभूती नको आम्हा,
आजमावू दया पंखातले बळ!
फडफड जरी असली आता,
उडण्याची जिद्द नाही निष्फळ!
☆
© श्री आशिष बिवलकर
बदलापूर
मो 9518942105
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्री आशिष बिवलकर
चित्रकाव्य
रंगले तुझ्याच रंगात… श्री आशिष बिवलकर ☆
☆
रंगूनी रंगले,
तुझ्याच साऱ्या रंगात!
रंगवले हे मन माझे,
प्रेमळ सहवासाच्या ढंगात!
डोळ्यांच्या पापण्यांना,
तुझीच लागते रे आस!
उघडता तूच, मिटता तूच,
तुझाच होतोय भास!
गंध ही तूच, सुगंधही तूच,
दरवळे तुझाच सुवास!
माझे मी कुठे रे उरली आता,
तुझ्याच साठी घेतेय श्वास!
हरवले मी भान,
एकटीच गालात हसते!
गालावरच्या खळीत,
कळी तुझीच खुलते!
आरसाही कुठे राहिला माझा,
त्यात तूच मला रे दिसतोस!
माझे प्रतिबिंबही हरवले आता,
दर्पणातही हसतांना भासतोस!
लावलेस वेड तुझे तू मला,
देशील ना रे आयुष्यभराची साथ!
तुझ्या प्रेमाच्या समईतील,
प्रकाश देणारी असेल मी रे वात!
☆
© श्री आशिष बिवलकर
बदलापूर
मो 9518942105
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
सुश्री नीलांबरी शिर्के
चित्रकाव्य
☆
तडफड झाली बंद क्षणात
चोचीमधला होता घास
पकड एवढी घट्ट आपसूक
जीव जाई गुदमरून श्वास —
*
दोघांचे डोळे जवळजवळ
भक्ष्याचा आनंद एका नेत्री
भयभीत भाव दुज्या डोळी
मरणच या क्षणाची खात्री —
*
जीवो जीवस्य जीवनम्
इथे तिथे निसर्गात चाले
मान्य असते आपणा परंतु
होतातच ना डोळे ओले! —
☆
© सुश्री नीलांबरी शिर्के
सुश्री त्रिशला शहा
चित्रकाव्य
☆
कुटूंब कबिला चालविण्या
पोटासाठी हा धंदा डोंबाऱ्याचा
*
गाण्याच्या तालावरती
नाचनाचते दोरीवरती
*
अपेक्षा काही जास्त नाही
भुकेपुरती मिळावी भाकरी
*
एक दोन रुपये मिळविण्यासाठी
जीवघेणा खेळ खेळते मी
*
आज इथे तर उद्या तिथे
डोंबाऱ्याचे जगणे फिरतीचे
*
कष्ट उपसते जगण्यासाठी
बालपण मज माहित नाही
☆
© सुश्री त्रिशला शहा
श्री आशिष बिवलकर
चित्रकाव्य
बाईपण भारी देवा… श्री आशिष बिवलकर ☆
☆
बाईपण भारी | असतेच देवा |
जपतेच ठेवा | संस्कारांचा ||१||
*
बाईपण देते | पुरुषास बळ |
सोसतेच कळ | अंतरीची ||२||
*
बाईपण मनी | आभाळाची माया |
झिझवते काया | संसारात ||३||
*
बाईपण झाके | हृदयात दुःख |
दाखवते सुख | इतरांसी ||४||
*
बाईपण अंगी | दुर्गा अवतार |
करते संहार | दुर्जनांचा ||५||
*
बाईपण देखे | स्वप्न स्वराज्याचे |
यश शिवबाचे | जिजाऊत ||६||
*
बाईपण दावी | सामर्थ्याची दिशा |
जगण्याची आशा | उमेदीने ||७||
☆
© श्री आशिष बिवलकर
बदलापूर
मो 9518942105
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्री रविंद्र सोनवणे
चित्रकाव्य
स्त्री शक्ती… ☆ श्री रविंद्र सोनवणे ☆
☆
हरेन मी पुन्हा पुन्हा
जिंकेन परी मी शेवटी
यत्न ना सोडेन कधी
असले जरी मी एकटी ||
*
अबला न मी, कृतीशील मी
गंभीर पण खंबीर मी
ओझे आहे खांद्यावरी
आकाशही पेलेन मी ||
*
ध्येयधुंदी अंतरी
उत्साह मज बेबंद आहे
संकटांना नमविण्याचा
मज अनोखा छंद आहे ||
*
कोण मजला अडवितो
तटबंदीही भेदेन मी
दश दिशा मज मोकळ्या
सगळीकडे विहरेन मी ||
*
ढासळणारे धैर्य सावरुन
कोसळताना उठते मी
वैफल्याच्या धुक्यातूनही
क्षितिजा पल्याड बघते मी ||
*
गर्व आहे मज स्त्री शक्तीवर
पर्व नवे अनुभवते मी
अवश्य या आशीष द्यावया
सिद्ध आहे स्वागतास मी ||
☆
© श्री रविंद्र सोनवणे
निवास : G03, भूमिक दर्शन, गणेश मंदिर रोड, उमिया काॅम्पलेक्स, टिटवाळा पूर्व – ४२१६०५
भ्रमणध्वनी : ९२२२०५३४३५/८८५०४६२९९३
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
सुश्री नीलांबरी शिर्के
चित्रकाव्य
☆
पंचेंद्रियाचे शरीर आपले
सहावे इंद्रीय जडले गेले
हातामधूनी प्रवेश करूनी
मेंदुवर सत्ता करते झाले
*
हे नवे सहावे इंद्रिय
मन देहावर गारूड करते
नुकसान होते कळे मेंदूला
अवयवास कळते नच वळते
*
मेंदूला प्रवृत्त करण्यासाठी
सतत नवनव्या आणि गोष्टी
खिळवुन ठेऊन आपल्याशी
चांगुलपणाची करतो पुष्टी
*
विचार करूनी वापर करता
उपयुक्तपणा पुष्कळ आहे
अती तिथे माती म्हणीचा
प्रत्यय या इंद्रियाही आहे
*
सहावे इंद्रिय मानलेच तर
दुज्या इंद्रिया हानी नसावी
शरीर मनाच्या आरोग्यास्तव
इंद्रियांची वागणूक असावी
☆
© सुश्री नीलांबरी शिर्के
सुश्री ज्योत्स्ना तानवडे
चित्रकाव्य
– अदलाबदल – ☆ सुश्री ज्योत्स्ना तानवडे ☆
☆
आई मूल नाते गोड
माय जगे बाळासाठी
साऱ्या विश्वाच्या सौख्याला
बांधी त्याच्या मनगटी ||
*
ठेच लागता बाळास
कळ माऊलीच्या उरी
नाही आईच्या मायेस
कशाचीही बरोबरी ||
*
तिचा काळीज तुकडा
येई ग नावारूपाला
लेक कर्तृत्वसंपन्न
नेई जपून आईला ||
*
आई मुलाच्या नात्याची
अदलाबदल होते
एका पिढीचे असे हे
आवर्तन पूर्ण होते ||
☆
© सौ.ज्योत्स्ना तानवडे
वारजे, पुणे.५८
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
